Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Opinia rzecznika generalnego Tizzano przedstawiona w dniu 17 listopada 2005 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Volkswagen AG. - Sprawa C-74/04 P., sygn. C-74/04 P

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

ANTONIA TIZZANA

przedstawiona w dniu 17 listopada 2005 r.(1)

Sprawa C‑74/04 P

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Volkswagen AG

Konkurencja - Dystrybucja pojazdów silnikowych - Artykuł 81 WE - Porozumienie w sprawie cen - Pojęcie porozumienia - Dowód istnienia porozumienia





1.        Wyrokiem z dnia 3 grudnia 2003 r. w sprawie T‑208/01 Volkswagen AG przeciwko Komisji, Rec. str. II‑5141 (zwanym dalej „zaskarżonym wyrokiem”), Sąd Pierwszej Instancji stwierdził nieważność decyzji Komisji 2001/711/WE z dnia 29 czerwca 2001 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 81 traktatu WE(2) (zwanej dalej „zaskarżoną decyzją”), nakładającej karę na Volkswagen AG za stosowanie wraz z autoryzowanymi sprzedawcami należącymi do jego sieci dystrybucyjnej w Niemczech porozumień, decyzji i uzgodnionych praktyk (zwanych dalej „kartelem”) mających na celu ustalenie ceny odsprzedaży samochodów modelu Passat. Komisja Wspólnot Europejskich wnosi obecnie o uchylenie tego wyroku.

I -    Okoliczności faktyczne i postępowanie

A -    Okoliczności faktyczne leżące u podstaw sporu

2.        W zaskarżonym wyroku w następujący sposób zostały opisane okoliczności faktyczne leżące u podstaw sporu:

„1. Volkswagen AG (zwana dalej ťVolkswagenemŤ lub ťskarżącąŤ) jest spółką holdingową oraz największym przedsiębiorstwem grupy Volkswagen, prowadzącej działalność w sektorze motoryzacyjnym. Pojazdy silnikowe produkowane przez skarżącą są sprzedawane we Wspólnocie w ramach mającego wybiórczy i wyłączny charakter systemu dystrybucji przez autoryzowanych sprzedawców, z którymi skarżąca zawarła umowę dealerską.

2. Zgodnie z art. 4 ust. 1 umowy dealerskiej w wersjach z września 1995 r. i stycznia 1998 r. Volkswagen przydziela autoryzowanemu sprzedawcy określony w umowie obszar w celu realizowania na nim programu dostaw oraz świadczenia usług serwisu po sprzedaży. Autoryzowany sprzedawca zobowiązuje się w zamian do intensywnego promowania sprzedaży i serwisu po sprzedaży na przydzielonym mu obszarze oraz optymalnego wykorzystywania możliwości rynkowych. Zgodnie z art. 2 ust. 6 (wersja ze stycznia 1989 r.) lub ust. 1 (wersje z września 1995 r. i stycznia 1998 r.) umowy dealerskiej, autoryzowany sprzedawca zobowiązuje się ťdo obrony interesów [Volkswagena], organizacji dystrybucji Volkswagena i marki Volkswagena oraz zapewnienia mu promocji za pomocą wszelkich dostępnych środkówŤ. W umowie zawarto także postanowienie, że ťautoryzowany sprzedawca będzie przestrzegał w tym celu wszelkich wymogów koniecznych do wykonania umowy w odniesieniu do dystrybucji nowych pojazdów Volkswagen, zaopatrzenia w części zamienne, serwisu po sprzedaży, promowania sprzedaży, reklamy i szkoleń, a także zagwarantowania odpowiedniego poziomu technicznego działalności Volkswagena w różnego rodzaju dziedzinachŤ. Zgodnie wreszcie z art. 8 ust. 1 umowy dealerskiej ť[Volkswagen] udziela niewiążących w odniesieniu do ceny ostatecznej i rabatów zaleceń cenowychŤ”.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00