Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 18 lipca 2006 r. - David Meca-Medina i Igor Majcen przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa C-519/04 P., sygn. C-519/04 P
Sprawa C-519/04 P
David Meca-Medina i Igor Majcen
przeciwko
Komisji Wspólnot Europejskich
Odwołanie - Przepisy w zakresie kontroli dopingu wydane przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski - Niezgodność ze wspólnotowymi regułami konkurencji i swobodnego świadczenia usług - Skarga do Komisji - Oddalenie
Streszczenie wyroku
1. Prawo wspólnotowe - Zakres stosowania - Sport - Ograniczenie do działalności gospodarczej
(art. 2 WE)
2. Swobodny przepływ osób i usług - Pracownicy - Konkurencja - Postanowienia traktatu - Zakres stosowania
(art. 39 WE, 49 WE, 81 WE i 82 WE)
3. Konkurencja - Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki - Decyzje związków przedsiębiorstw - Pojęcie
(art. 81 ust. 1 WE)
1. Z uwagi na cele Wspólnoty uprawianie sportu jest przedmiotem prawa wspólnotowego tylko w takim zakresie, w jakim uznaje się je za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 WE.
(por. pkt 22)
2. Jeśli działalność sportowa ma charakter odpłatnego świadczenia pracy lub świadczenia usług za wynagrodzeniem, co ma miejsce w przypadku działalności sportowej wykonywanej przez pół-zawodowców lub zawodowców, zostaje ona w szczególności objęta zakresem stosowania art. 39 WE i nast. lub art. 49 WE i nast.
Owe postanowienia wspólnotowe odnoszące się do swobodnego przepływu osób i swobodnego świadczenia usług obowiązują nie tylko w stosunku do działań władz publicznych, lecz obejmują swym zakresem również przepisy innego rodzaju, które służą zbiorowemu uregulowaniu pracy najemnej i świadczenia usług. Tymczasem zakazy zawarte w tych postanowieniach traktatu nie mają zastosowania do przepisów, które dotyczą wyłącznie sportu i jako takie nie mają nic wspólnego z działalnością gospodarczą.
Jeśli chodzi o trudności oddzielenia aspektów gospodarczych od aspektów sportowych działalności sportowej, postanowienia wspólnotowe w zakresie swobodnego przepływu osób i swobodnego świadczenia usług nie stoją na przeszkodzie przepisom lub praktykom uzasadnionym względami natury niegospodarczej, uwzględniającym szczególny charakter i kontekst niektórych zawodów sportowych. Jednakże to ograniczenie zakresu stosowania postanowień, o których mowa, należy ograniczyć do jego celu. Dlatego też nie można się na nie powoływać celem wyłączenia całej działalności sportowej z zakresu stosowania traktatu.