Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 11 lipca 2006 r. - Sonia Chacón Navas przeciwko Eurest Colectividades SA. - Sprawa C-13/05., sygn. C-13/05
Sprawa C-13/05
Sonia Chacón Navas
przeciwko
Eurest Colectividades SA
(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado de lo Social nr 33 de Madrid)
Dyrektywa 2000/78/WE - Równość traktowania w dziedzinie zatrudnienia i pracy - Pojęcie niepełnosprawności
Streszczenie wyroku
1. Pytania prejudycjalne - Właściwość Trybunału - Granice
(art. 234 WE)
2. Polityka społeczna - Równość traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy - Dyrektywa 2000/78
(dyrektywa Rady 2000/78, art. 1)
3. Polityka społeczna - Równość traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy - Dyrektywa 2000/78
(dyrektywa Rady 2000/78, art. 2 ust. 1 i art. 3 ust. 1 lit. c))
4. Polityka społeczna - Równość traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy - Dyrektywa 2000/78
(dyrektywa Rady 2000/78, art. 1)
1. W ramach postępowania, o którym mowa w art. 234 WE, opartego na wyraźnym rozdziale zadań sądów krajowych i Trybunału, wszelka ocena stanu faktycznego sprawy należy do sądu krajowego. Tak samo jedynie do sądu krajowego, przed którym zawisł spór i na którym spoczywa odpowiedzialność za przyszły wyrok, należy, przy uwzględnieniu okoliczności konkretnej sprawy, zarówno ocena, czy dla wydania wyroku jest niezbędne uzyskanie orzeczenia prejudycjalnego, jak również ocena znaczenia pytań, które zadaje Trybunałowi. W konsekwencji jeśli postawione pytania dotyczą wykładni prawa wspólnotowego, Trybunał jest co do zasady zobowiązany do wydania orzeczenia.
Jednakże w szczególnych okolicznościach do Trybunału należy zbadanie, czy jest on kompetentny w sprawie, jaka jest mu przekazywana przez sąd krajowy. Odmowa wydania orzeczenia w przedmiocie pytania prejudycjalnego zadanego przez sąd krajowy jest dopuszczalna jedynie wówczas, gdy wykładnia prawa wspólnotowego, o którą zwraca się sąd krajowy, pozostaje w sposób oczywisty bez związku ze stanem faktycznym czy przedmiotem postępowania przed sądem krajowym lub też gdy problem ma charakter hipotetyczny lub gdy Trybunał nie dysponuje informacjami co do okoliczności faktycznych i prawnych niezbędnymi do udzielenia użytecznej odpowiedzi na pytania, które zostały mu postawione.