Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 13 lipca 2006 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Portugalskiej. - Sprawa C-61/05., sygn. C-61/05

Sprawa C‑61/05

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Republice Portugalskiej

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Dyrektywa 92/100/EWG - Prawo autorskie - Wyłączne prawo zezwalania lub zakazywania najmu i użyczenia - Niewłaściwa transpozycja

Streszczenie wyroku

1.        Zbliżanie ustawodawstw - Prawo autorskie i prawa pokrewne - Prawo najmu i użyczenia utworów objętych ochroną - Dyrektywa 92/100

(dyrektywa Rady 92/100, art. 2 ust. 1)

2.        Zbliżanie ustawodawstw - Prawo autorskie i prawa pokrewne - Prawo najmu i użyczenia utworów objętych ochroną - Dyrektywa 92/100

(dyrektywa Rady 92/100, art. 2 ust. 5 i 7 i art. 4)

1.        Artykuł 2 ust. 1 dyrektywy 92/100 w sprawie prawa najmu i użyczenia oraz niektórych praw pokrewnych prawu autorskiemu w zakresie własności intelektualnej zmienionej dyrektywą 2001/29 przyznaje wyłączne prawo zezwalania na najem lub zakazywania najmu i użyczenia zwłaszcza producentowi pierwszego zapisu filmu w odniesieniu do oryginału i egzemplarzy powielonych jego filmu.

Uchybia zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy tego przepisu, państwo członkowskie ustanawiające w prawie krajowym prawo najmu na rzecz producentów wideogramów. W istocie, ustanowienie takiego prawa nie spowodowałoby jedynie dodania dodatkowej kategorii uprawnionych do listy, która figuruje w art. 2 ust. 1 dyrektywy, lecz przeciwnie poddałoby w wątpliwość specyficzne prawa wyłączne, o których mowa w tym przepisie.

(por. pkt 22, 23, 44 i sentencja)

2.        Artykuł 4 dyrektywy 92/100 w sprawie prawa najmu i użyczenia oraz niektórych praw pokrewnych prawu autorskiemu w zakresie własności intelektualnej zmienionej dyrektywą 2001/29 gwarantuje twórcom i wykonawcom stosowne wynagrodzenie w przypadku przeniesienia prawa najmu na producenta.

Uchybia zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy tego przepisu w związku z art. 2 ust. 5 i 7 tejże dyrektywy, państwo członkowskie, które stwarza niejasność w ustawodawstwie krajowym co do tożsamości zobowiązanego z tytułu zapłaty wynagrodzenia, o którym mowa.