Opinia rzecznika generalnego Ruiz-Jarabo Colomer przedstawiona w dniu 10 marca 2005 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Rebublice Włoskiej. - Sprawa C-456/03., sygn. C-456/03

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

D. RUIZA‑JARABA COLOMERA

przedstawiona w dniu 10 marca 2005 r.(1)

Sprawa C‑456/03

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Republice Włoskiej

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego − Ochrona prawna wynalazków biotechnologicznych

1.     Komisja wnosi do Trybunału o stwierdzenie, że Włochy nie transponowały uregulowania harmonizującego patenty biotechnologiczne.

2.     Osobliwość niniejszego postępowania polega na tym, że pozwane Państwo jedynie w odpowiedzi na skargę zakwestionowało prawdziwość zarzutów Komisji. Jego postawa w trakcie fazy administracyjnej pozwoliła przyjąć instytucji wspólnotowej, że w sposób dorozumiany Państwo to uznawało zarzucane uchybienie, ponieważ wskazywało, że lada moment zostaną przyjęte odnośne przepisy transponujące.

3.     Ponadto postawa ta ograniczyła spór pomiędzy stronami, ze szkodą dla poprawnego przebiegu postępowania w przedmiocie naruszenia traktatu.

 Dyrektywa 98/44

4.     Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 98/44/WE z dnia 6 lipca 1998 r. (zwana dalej „dyrektywą”)(2), ma na celu zbliżenie ustawodawstw w dziedzinie ochrony prawnej wynalazków biotechnologicznych.

Została przyjęta na podstawie art. 189b traktatu WE (obecnie, po zmianie, art. 251 WE).

5.     Z motywów dyrektywy wynika, że jej celem jest wyjaśnienie ochrony prawnej wynalazków biotechnologicznych (motyw czwarty) w związku ze stwierdzeniem różnic w ustawodawstwie i praktyce państw członkowskich, które mogą tworzyć bariery w handlu, a przez to utrudniać funkcjonowanie rynku wewnętrznego (motyw piąty).

Ponadto, pomimo że nieskoordynowany rozwój ustawodawstw krajowych przynosi szkodę w rozwoju przemysłowym takich wynalazków (motyw siódmy), Parlament Europejski i Rada uznały, że nie ma konieczności tworzenia odrębnej dziedziny prawa oraz że wystarczy, iż dostosowane i uzupełnione przepisy prawa państw członkowskich pozostaną nadal zasadniczą podstawą dla ochrony prawnej wynalazków biotechnologicznych (motyw ósmy).