Opinia rzecznika generalnego Tizzano przedstawiona w dniu 10 marca 2005 r. - Mediakabel BV przeciwko Commissariaat voor de Media. - Sprawa C-89/04., sygn. C-89/04
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
ANTONIA TIZZANA
przedstawiona w dniu 10 marca 2005 r.(1)
Sprawa C‑89/04
Mediakabel BV
przeciwko
Commissariaat voor de Mediakabel
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Raad van State (Niderlandy)]
Dyrektywa 89/552/EWG - Dyrektywa 98/34/WE - Nadawanie programów telewizyjnych - Usługi społeczeństwa informacyjnego - Rozróżnienie - Usługi systemu nadawania audycji na żądanie - Kwalifikacja
1. Postanowieniem z dnia 18 lutego 2004 r. Raad van State (Niderlandy) zwrócił się do Trybunału na podstawie art. 234 WE z trzema pytaniami prejudycjalnymi w kwestii wykładni dyrektywy Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej(2) (zwanej dalej „dyrektywą 89/552”) oraz dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego(3), zmienionej dyrektywą 98/48/WE(4) (zwanej dalej „dyrektywą 98/34”).
2. Sąd krajowy wnosi w istocie o wyjaśnienie, czy oferowanie przez nadawcę filmów zakodowanych i nadawanych zgodnie z uprzednio ustalonymi godzinami, które mogą być odbierane przez klientów za pomocą indywidualnego kodu dostępu przesyłanego po uiszczeniu przewidzianej opłaty, stanowi „nadawanie programów telewizyjnych” w rozumieniu dyrektywy 89/552, czy „usługę społeczeństwa informacyjnego” w rozumieniu dyrektywy 98/34.
I - Ramy prawne
A - Przepisy wspólnotowe
3. W niniejszym przypadku istotny jest przede wszystkim art. 1 lit. a) dyrektywy 89/552, zgodnie z którym „nadawanie programów telewizyjnych” oznacza:
„pierwotną emisję przewodową lub bezprzewodową, w tym także transmisję satelitarną, w formie kodowanej bądź niekodowanej, programów telewizyjnych przeznaczonych do powszechnego odbioru [...]. Termin ten nie obejmuje usług komunikacyjnych zajmujących się dostarczaniem informacji lub innych treści na indywidualne zapotrzebowanie, takich jak: usługi telefaksowe, elektroniczne banki danych oraz inne podobne usługi”.