Opinia rzecznika generalnego Léger przedstawiona w dniu 12 maja 2005 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Szwecji. - Sprawa C-111/03., sygn. C-111/03

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

PHILIPPE’A LÉGERA

przedstawiona w dniu 12 maja 2005 r.(1)

Sprawa C‑111/03

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Królestwu Szwecji

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Dyrektywa 89/662/EWG - Kontrole weterynaryjne - Krajowy system wcześniejszego zawiadomienia obejmujący importerów określonych produktów pochodzenia zwierzęcego z innych państw członkowskich

1.     W niniejszej skardze Komisja Wspólnot Europejskich zwraca się do Trybunału o stwierdzenie, że Królestwo Szwecji uchybiło zobowiązaniom, które na nim ciążą na mocy art. 5 dyrektywy Rady 89/662/EWG z dnia 11 grudnia 1989 r. dotyczącej kontroli weterynaryjnych w handlu wewnątrzwspólnotowym w perspektywie wprowadzenia rynku wewnętrznego(2).

2.     Komisja zarzuca temu państwu członkowskiemu utrzymanie systemu wcześniejszego zawiadamiania o przywozie obciążającego importerów określonych produktów pochodzenia zwierzęcego z innych państw członkowskich.

I -    Ramy prawne

A -    Prawo wspólnotowe

3.     Dyrektywa 89/662 jest jednym ze środków zmierzających do stopniowego ustanowienia rynku wewnętrznego w sektorze produktów pochodzenia zwierzęcego(3).

4.     W celu zapewnienia swobodnego przepływu produktów rolnych, który zgodnie z motywem drugim dyrektywy 89/662 jest „podstawową cechą wspólnej organizacji rynków”, dyrektywa zmierza do usunięcia barier weterynaryjnych w rozwoju wewnątrzwspólnotowego handlu produktami pochodzenia zwierzęcego.

5.     Ściśle mówiąc, końcowym celem dyrektywy 89/662 jest ograniczenie kontroli weterynaryjnych wspomnianych produktów do kontroli w miejscu wysyłki(4).

6.     Zgodnie z motywem piątym dyrektywy, „mając na względzie zakończenie tworzenia rynku wewnętrznego, należy, do czasu osiągnięcia tego celu, położyć nacisk na kontrole przeprowadzane w miejscu wysyłki i na organizowanie kontroli, które mogą być przeprowadzane w miejscu przeznaczenia; takie rozwiązanie pociąga za sobą możliwość zrezygnowania z kontroli weterynaryjnych na granicach wewnętrznych Wspólnoty”.