Opinia rzecznika generalnego Kokott przedstawiona w dniu 6 października 2005 r. - Algemene Scheeps Agentuur Dordrecht BV przeciwko Inspecteur der Belastingdienst - Douanedistrict Rotterdam. - Sprawa C-311/04., sygn. C-311/04

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

JULIANE KOKOTT

przedstawiona w dniu 6 października 2005 r.(1)

Sprawa C‑311/04

Algemene Scheeps Agentuur Dordrecht BV

przeciwko

Inspecteur der Belastingdienst - Douanedistrict Rotterdam

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Gerechtshof Amsterdam (Niderlandy)]

Wspólna Taryfa Celna - Pozycje taryfowe - Ryż częściowo bielony - Ważność uwagi dodatkowej 1 lit. f) do działu 10 Wspólnej Taryfy Celnej

I -    Wprowadzenie

1.     Gerechtshof Amsterdam (zwany dalej „sądem krajowym”) zwrócił się do Trybunału z wnioskiem o stwierdzenie, czy uwaga dodatkowa 1 do działu 10 Nomenklatury Scalonej jest ważna i o dokonanie wykładni pojęcia dobrej wiary na podstawie art. 220 ust. 2 lit. b) akapit czwarty Wspólnotowego kodeksu celnego.

2.     Sąd krajowy sformułował powyższe pytania w sporze prawnym pomiędzy spółką B.V. Algemene Scheeps Agentuur Dordrecht (zwaną dalej „ASAD”) a Inspecteur van de Belastingdienst (zwanym dalej „Inspecteur”). ASAD dokonała przywozu na teren Wspólnoty partii ryżu, który został zgłoszony jako ryż „częściowo bielony”, i tym samym podlegał zwolnieniu celnemu. Inspecteur zakwalifikował go jednak ostatecznie jako ryż „łuskany” i wystawił nakaz płatniczy, od którego ASAD odwołała się w postępowaniu przed sądem krajowym.

3.     Sąd krajowy ma wątpliwości co do ważności uwagi dodatkowej 1 do działu 10 Wspólnej Taryfy Celnej, gdyż istnieje możliwość, że określa ona dodatkowe i sprzeczne przesłanki względem wymogów Systemu Zharmonizowanego dotyczących zakwalifikowania ryżu jako łuskanego lub jako częściowo bielonego. Sąd krajowy rozważa także, czy w przypadku uznania uwagi dodatkowej mimo to za ważną można - wobec tych uzasadnionych wątpliwości co do jej ważności - uznać podmiot zobowiązany do uiszczenia opłat celnych za działający w dobrej wierze w rozumieniu art. 220 ust. 2 lit. b) akapit czwarty Wspólnotowego kodeksu celnego, wówczas bowiem byłby on zwolniony z obowiązku uiszczenia retrospektywnie dochodzonego długu celnego.