Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 1 marca 2005 r. - Léon Van Parys NV przeciwko Belgisch Interventie- en Restitutiebureau (BIRB). - Sprawa C-377/02., sygn. C-377/02

Sprawa C-377/02

Léon Van Parys NV

przeciwko

Belgisch Interventie- en Restitutiebureau (BIRB)

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Raad van State (Belgia)]

Wspólna organizacja rynku - Banany - GATT 1994 - Artykuł I i XIII - Umowa ramowa z dnia 23 kwietnia 1993 r. pomiędzy EWG i grupą z Kartageny - Bezpośredni skutek - Zalecenia i decyzje Organu Rozstrzygania Sporów WTO - Skutki prawne

Opinia rzecznika generalnego A. Tizzana przedstawiona w dniu 18 listopada 2004 r.  I‑0000

Wyrok Trybunału (wielka izba) z dnia 1 marca 2005 r.  I‑0000

Streszczenie wyroku

Pytania prejudycjalne - Ocena ważności - Niemożność powołania się na porozumienia WTO w celu podważenia legalności aktu wspólnotowego - Wyjątki - Akt wspólnotowy mający na celu wykonanie tych porozumień lub odwołujący się do nich w sposób wyraźny i konkretny - Decyzja Organu Rozstrzygania Sporów WTO - Zobowiązania Wspólnoty - Prawo do powołania się na porozumienia WTO - Brak

(art. 234 WE)

Biorąc pod uwagę ich charakter i strukturę, porozumienia WTO nie znajdują się co do zasady pośród przepisów, w świetle których Trybunał Sprawiedliwości dokonuje kontroli legalności aktów instytucji wspólnotowych. Wyłącznie w sytuacji gdy Wspólnota wyraziła zamiar wykonania szczególnego zobowiązania przyjętego w ramach WTO lub gdy akt wspólnotowy wyraźnie odsyła do konkretnych przepisów porozumień WTO, Trybunał ma za zadanie dokonać kontroli legalności tego aktu wspólnotowego w świetle przepisów WTO.

Podejmując zobowiązanie, po przyjęciu decyzji Organu Rozstrzygania Sporów WTO (DSB), zastosowania się do przepisów tej organizacji, a w szczególności do art. I ust. 1 i art. XIII GATT 1994, Wspólnota nie miała zamiaru podjęcia szczególnego zobowiązania w ramach WTO, które mogłoby uzasadniać odstępstwo od niedopuszczalności powołania się na przepisy WTO przed sądem wspólnotowym i umożliwić dokonanie przezeń kontroli legalności spornych przepisów wspólnotowych w świetle tych przepisów.