Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 14 lipca 2005 r. - Rica Foods (Free Zone) NV przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa C-41/03 P., sygn. C-41/03 P

Sprawa C-41/03 P

Rica Foods (Free Zone) NV

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Odwołanie - Reżim prawny stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich - Przywóz cukru i mieszanek cukru i kakao - Rozporządzenie (WE) nr 465/2000 - Środki ochronne - Artykuł 109 decyzji KTZ - Uprawnienia dyskrecjonalne Komisji - Zasada proporcjonalności - Uzasadnienie

Opinia rzecznika generalnego P. Légera przedstawiona w dniu 17 lutego 2005 r.  I‑0000

Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 14 lipca 2005 r.  I‑0000

Streszczenie wyroku

1.     Stowarzyszenie krajów i terytoriów zamorskich - Środki ochronne - Przesłanki wprowadzenia - Uprawnienia dyskrecjonalne instytucji wspólnotowych - Kontrola sądowa - Granice

(decyzja Rady 91/482, art. 109)

2.     Stowarzyszenie krajów i terytoriów zamorskich - Środki ochronne przy przywozie z krajów i terytoriów zamorskich produktów z sektora cukru z kumulacją pochodzenia WE/KTZ - Zasada proporcjonalności - Kontrola sądowa - Granice

(decyzja Rady 91/482, art. 109 ust. 2)

3.     Stowarzyszenie krajów i terytoriów zamorskich - Środki ochronne przy przywozie z krajów i terytoriów zamorskich - Środki ochronne, które nie dają podstaw do kwestionowania preferencyjnego statusu towarów pochodzących z tych krajów - Wyjątkowy i tymczasowy charakter tych środków

(decyzja Rady 91/482, art. 109 ust. 1)

1.     Instytucje wspólnotowe korzystają z szerokiego zakresu swobodnego uznania przy stosowaniu art. 109 decyzji 91/482 w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich, który upoważnia je do podjęcia bądź zezwolenia na podjęcie środków ochronnych, jeśli spełnione są określone przesłanki. W tych okolicznościach sąd wspólnotowy musi ograniczyć się do zbadania, czy przy wykonywaniu tych uprawnień nie popełniono oczywistego błędu bądź nie dopuszczono się nadużycia władzy, a ponadto czy instytucje wspólnotowe nie przekroczyły w rażący sposób granic tej swobody. Takie ograniczenie natężenia kontroli wykonywanej przez sąd wspólnotowy jest szczególnie istotne, gdy instytucje wspólnotowe muszą godzić rozbieżne interesy i podejmują w ten sposób decyzje o charakterze politycznym należące do ich kompetencji własnych.