Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 20 października 2005 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Francuskiej. - Sprawa C-264/03., sygn. C-264/03

Sprawa C‑264/03

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Republice Francuskiej

Uchybienie zobowiązaniom państwa członkowskiego - Zamówienia publiczne - Dyrektywa 92/50/EWG - Procedura udzielania zamówień publicznych na usługi - Swoboda świadczenia usług - Pełnomocnictwo do pełnienia funkcji inwestora zastępczego - Osoby, którym można powierzyć pełnienie funkcji inwestora zastępczego - Zamknięty katalog osób prawnych prawa francuskiego

Opinia rzecznika generalnego M. Poiaresa Madura przedstawiona w dniu 24 listopada 2004 r.  I‑0000

Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 20 października 2005 r.  I‑0000

Streszczenie wyroku

1.     Swoboda świadczenia usług - Procedury udzielania zamówień publicznych na usługi - Zamówienia wyłączone z zakresu stosowania dyrektywy 92/50 - Obowiązek przestrzegania podstawowych zasad traktatu

(art. 49 WE; dyrektywa Rady 92/50)

2.     Swoboda świadczenia usług - Procedury udzielania zamówień publicznych na usługi - Dyrektywa 92/50 - Przepisy krajowe upoważniające inwestora do delegowania niektórych jego uprawnień - Funkcja pełnomocnika zastrzeżona dla zamkniętego kręgu osób prawnych prawa krajowego - Niedopuszczalność

(art. 49 WE; dyrektywa Rady 92/50)

1.     Postanowienia traktatu WE dotyczące swobodnego przepływu obowiązują w stosunku do zamówień publicznych niepodlegających dyrektywie 92/50 odnoszącej się do koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na usługi. Chociaż bowiem niektóre umowy wyjęte są spod zakresu przedmiotowego wspólnotowych dyrektyw z dziedziny zamówień publicznych, to instytucje zamawiające, które ich udzielają, muszą przestrzegać podstawowych zasad traktatu, a w szczególności zasady niedyskryminacji ze względu na przynależność państwową. Dotyczy to w szczególności zamówień publicznych, których wartość jest mniejsza niż progi ustanowione w dyrektywie 92/50. Zamówienia publiczne o niewielkiej wartości nie są bowiem wyłączone z zakresu obowiązywania prawa wspólnotowego przez sam fakt, że ustawodawca wspólnotowy uznał, iż szczególne, rygorystyczne procedury ustanowione w dyrektywach z zakresu zamówień publicznych nie są w ich przypadku odpowiednie.