Opinia rzecznika generalnego Poiares Maduro przedstawiona w dniu 24 listopada 2004 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Republice Francuskiej. - Sprawa C-264/03., sygn. C-264/03

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

M. POIARESA MADURA

przedstawiona w dniu 24 listopada 2004 r.(1)

Sprawa C‑264/03

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Republice Francuskiej

Skarga o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego - Zamówienia publiczne - Procedura udzielania zamówień publicznych na usługi - Dyrektywa 92/50/EWG - Zarządzanie publicznymi przedsięwzięciami budowlanymi - Zamknięty katalog osób prawnych we francuskim porządku prawnym

1.     W skardze o stwierdzenie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego Komisja wnosi o ustalenie, że zastrzegając w art. 4 loi nş 85‑704, du 12 juillet 1985, relative ŕ la maîtrise d’ouvrage publique et ŕ ses rapports avec la maîtrise d’œuvre privée (ustawy nr 85‑704 z dnia 12 lipca 1985 r. o zarządzaniu publicznymi przedsięwzięciami budowlanymi oraz o stosunku, w jakim pozostaje ono do prywatnego kierowania budową, zwanej dalej „ustawą nr 85‑704”), zmienionej przez ustawę nr 91‑662 z dnia 13 lipca 1991 r. oraz ustawę nr 96‑987 z dnia 14 listopada 1996 r.(2), funkcję inwestora zastępczego dla zamkniętego kręgu osób prawnych we francuskim porządku prawnym, Republika Francuska uchybiła zobowiązaniom, które na niej ciążą na mocy dyrektywy Rady 92/50/EWG z dnia 18 czerwca 1992 r. odnoszącej się do koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na usługi(3), a w szczególności art. 8 i 9 tej dyrektywy, oraz na mocy art. 49 WE.

2.     Skarga ta umożliwia uściślenie przedmiotowego zakresu zastosowania dyrektywy 92/50, a w szczególności pojęcia zamówienia publicznego. Ponadto dotyczy ona również kwestii przestrzegania wspomnianej dyrektywy i zasady swobody świadczenia usług zapisanej w art. 49 WE, co wymaga określenia relacji między tymi dwoma tekstami.

I -    Stan faktyczny i ramy prawne

3.     Na wstępie należy zaznaczyć, że art. 4 ustawy nr 85‑704, będący przedmiotem niniejszej skargi, jest w trakcie nowelizacji. Ordonnance (rozporządzenie z mocą ustawy) nr 2004‑566 z dnia 17 czerwca 2004 r. zmienia ten artykuł, umożliwiając udzielenie pełnomocnictwa zarówno podmiotom publicznym, jak i podmiotom prywatnym(). Rozporządzenie ustanawia zakaz łączenia funkcji pełnomocnika ze „wszystkimi zadaniami zarządzania przedsięwzięciami budowlanymi, realizacji prac budowlanych lub kontroli technicznej obiektu budowlanego, do którego odnosi się pełnomocnictwo” w celu uniknięcia sytuacji konfliktu interesów(). Zakaz łączenia funkcji rozszerzony jest na przedsiębiorstwa powiązane z pełnomocnikiem. Projekt ustawy zmierzającej do zatwierdzenia wspomnianego rozporządzenia został przedstawiony Zgromadzeniu Narodowemu w dniu 15 września 2004 r. Jednakże zgodnie z utrwalonym orzecznictwem uchybienie należy oceniać zgodnie ze stanem na dzień upływu terminu dwóch miesięcy, licząc od dnia wydania uzasadnionej opinii, tj. od dnia 27 czerwca 2002 r. Dlatego też w dalszej części niniejszej opinii odnosimy się do ustawy francuskiej, która wówczas obowiązywała.