Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Opinia rzecznika generalnego Léger przedstawiona w dniu 15 stycznia 2004 r. - Rudolf Kronhofer przeciwko Marianne Maier oraz inne. - Sprawa C-168/02., sygn. C-168/02

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

PHILIPPE’A LÉGERA

przedstawiona w dniu 15 stycznia 2004 r. (1)

Sprawa C-168/02

Rudolf Kronhofer

przeciwko

Marianne Maier,

Christianowi Möllerowi,

Wirichowi Hofiusowi

i

Zeki Karanowi

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Gerichtshof (Austria)]

Konwencja brukselska - Artykuł 5 pkt 3 - Jurysdykcja szczególna w przypadku odpowiedzialności z tytułu czynu niedozwolonego lub czynu podobnego do czynu niedozwolonego - Określenie miejsca, gdzie nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę






1.        W niniejszej sprawie Oberster Gerichtshof (Austria) (sąd najwyższy) zwraca się do Trybunału z wnioskiem o ustalenie zakresu art. 5 pkt 3 Konwencji z dnia 27 września 1968 r. o jurysdykcji i wykonywaniu orzeczeń sądowych w sprawach cywilnych i handlowych (2).

2.        Konkretnie, chodzi o ustalenie, czy wyrażenie „miejsce, gdzie nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę” zawarte w tym przepisie może odnosić się do miejsca zamieszkania poszkodowanego jako „ośrodka interesów majątkowych”, tak że poszkodowany byłby uprawniony do wniesienia skargi o odszkodowanie z tytułu poniesionej szkody do sądu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania. Kwestia ta została podniesiona w ramach postępowania w przedmiocie powództwa o odszkodowanie z tytułu szkody finansowej poniesionej przez osobę fizyczną w konsekwencji przeprowadzenia operacji giełdowych, dotyczącej składników jej majątku, zainwestosowanych uprzednio przez tę osobę w umawiającym się państwie innym niż państwo, w którym ma ona miejsce zamieszkania.

I -    Ramy prawne

3.        Artykuł 2 akapit pierwszy Konwencji ustanawia zasadę, zgodnie z którą „osoby mające miejsce zamieszkania na terytorium Umawiającego się Państwa mogą być, niezależnie od ich obywatelstwa, pozywane przed sądy tego państwa”.

        Poza tą jurysdykcją ogólną, Konwencja przewiduje również opcjonalnie pewną liczbę przypadków jurysdykcji szczególnej, umożliwiającej powodowi wniesienie powództwa do sądów innych państw niż państwo, w którym pozwany ma miejsce zamieszkania.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00