Opinia rzecznika generalnego Jacobs przedstawiona w dniu 15 stycznia 2004 r. - Meiland Azewijn BV przeciwko Hauptzollamt Duisburg. - Sprawa C-292/02., sygn. C-292/02

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

F. G. JACOBSA

przedstawiona w dniu 15 stycznia 2004 r. (1)

Sprawa C‑292/02

Meiland Azewijn BV

przeciwko

Hauptzollamt Duisburg

1.        W niniejszej sprawie Finanzgericht, z siedzibą w Düsseldorfie (Niemcy), zwrócił się do Trybunału z serią pytań w ramach postępowania o wydanie orzeczenia prejudycjalnego, w kwestii wykładni przepisów prawa wspólnotowego dotyczących podatku akcyzowego od olejów mineralnych.

2.        Na mocy wspomnianych przepisów Państwa Członkowskie mogą stosować obniżone stawki podatku akcyzowego od olejów mineralnych używanych w szczególnych celach lub zwolnić je z obowiązku uiszczenia tego podatku, przy zachowaniu obowiązku stosowania dla nich znakowania. Jeśli przedsiębiorstwo zarejestrowane w Państwie Członkowskim, które zdecydowało się na obniżenie stawki podatku od oleju mineralnego używanego w szczególnym celu, nabywa w tym państwie niżej opodatkowany i skutkiem tego znakowany olej mineralny i używa go we wskazanym celu w sąsiadującym Państwie Członkowskim, które nie zastosowało takiego rozwiązania i które zabrania takiego użycia znakowanego oleju mineralnego, tam istnieje oczywisty potencjał dla konfliktu.

 Właściwe przepisy wspólnotowe

 Przepisy dotyczące podatku akcyzowego od olejów mineralnych

3.        Dyrektywa Rady 92/12 (2) przewiduje, że oleje mineralne, alkohol i napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, jak określono w stosownych dyrektywach, podlegają podatkowi akcyzowemu. Podatek staje się wymagalny w momencie dopuszczenia do konsumpcji (3).

        Artykuł 7 dyrektywy 92/12 jednakże zakłada inną zasadę dla wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, które po dopuszczeniu do konsumpcji w jednym z Państw Członkowskich są przechowywane do celów handlowych w innym Państwie Członkowskim. W takich okolicznościach podatek akcyzowy jest nakładany w Państwie Członkowskim, w którym te wyroby są przechowywane (); w szczególności, w przypadku gdy takie wyroby są używane w tym Państwie Członkowskim przez podmiot gospodarczy prowadzący samodzielną działalność gospodarczą, podatek staje się ściągalny w tym drugim Państwie Członkowskim i jest należny od tego podmiotu (). Jeśli wyroby przepływają między terytoriami różnych Państw Członkowskich, muszą być zaopatrzone w dokument towarzyszący zawierający określone informacje (). Przedsiębiorca musi: a) przed wysłaniem towarów złożyć deklarację dla władz podatkowych Państwa Członkowskiego przeznaczenia i zagwarantować uiszczenie podatku akcyzowego i b) zapłacić podatek (). Podatek uiszczony w pierwszym Państwie Członkowskim zostaje później zwrócony ().