Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Opinia rzecznika generalnego Ruiz-Jarabo Colomer przedstawiona w dniu 15 lipca 2004 r. - Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Wielkiemu Księstwu Luksemburga. - Sprawa C-445/03., sygn. C-445/03

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

DÁMASA RUIZA-JARABA COLOMERA

przedstawiona w dniu 15 lipca 2004 r. (1)

Sprawa C-445/03

Komisja Wspólnot Europejskich

przeciwko

Wielkiemu Księstwu Luksemburga

Uchybienie zobowiązaniom Państwa Członkowskiego - Swobodne świadczenie usług - Wymogi postawione przedsiębiorstwom z innego Państwa Członkowskiego delegującego czasowo pracowników będących obywatelami państw trzecich





1.        W swojej skardze Komisja zmierza do orzeczenia, iż Wielkie Księstwo Luksemburga uchybiło zobowiązaniom ciążącym na nim na mocy art. 49 WE poprzez wymogi postawione przedsiębiorstwom z siedzibą w innym Państwie Członkowskim, delegującym pracowników będących obywatelami państw trzecich w celu świadczenia usług na terytorium luksemburskim.

I -    Wspólnotowe ramy prawne

2.        Artykuł 49 WE w swoim pierwszym akapicie stanowi, iż „[w] ramach poniższych postanowień ograniczenia w swobodnym świadczeniu usług wewnątrz Wspólnoty są zakazane w odniesieniu do obywateli Państw Członkowskich mających swe przedsiębiorstwo w państwie Wspólnoty innym niż państwo odbiorcy świadczenia”.

II - Właściwe prawo krajowe

3.        Rozporządzenie wielkoksiążęce z dnia 12 maja 1972 r. (zwane dalej „rozporządzeniem z 1972 r.”) (2) ustanawia ogólną zasadę, iż żaden cudzoziemiec nie może być zatrudniony na terytorium luksemburskim bez zezwolenia, przy czym nie ma ona zastosowania wobec pracowników będących obywatelami Państw Członkowskich Unii Europejskiej, a także państw będących stronami Traktatu ustanawiającego Europejski Obszar Gospodarczy (art. 1).

        Zezwolenie to polega na udzieleniu zgody i może należeć do jednej z czterech kategorii, z których każda wymaga spełnienia odmiennych przesłanek (art. 2 i 3). Ponadto zabronione jest zatrudnianie pracownika-cudzoziemca nieposiadającego takiego zezwolenia bez uprzedniego zadeklarowania administracji wolnego miejsca pracy (art. 4).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00