Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 7 października 2004 r. - Królestwo Hiszpanii przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa C-153/01., sygn. C-153/01

Sprawa C‑153/01

Królestwo Hiszpanii

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

EFOGR - Rozliczanie rachunków - Lata gospodarcze 1996-1998 - Decyzja 2001/137/WE

Streszczenie wyroku

1.        Rolnictwo - EFOGR - Rozliczanie rachunków - Odmowa pokrycia wydatków wynikających z nieprawidłowości w stosowaniu uregulowań wspólnotowych - Oszacowanie strat poniesionych przez Fundusz - Sprzeciw Państwa Członkowskiego - Ciężar dowodu

(rozporządzenie Rady nr 729/70)

2.        Rolnictwo - EFOGR - Rozliczanie rachunków - Powiadomienie Państw Członkowskich o wynikach dochodzeń prowadzonych przez służby kontroli - Wymogi materialne - Brak odwołania do rozporządzenia nr 1663/95 - Brak naruszenia istotnego wymogu formalnego - Przesłanki

(rozporządzenie Rady nr 729/70, art. 5 ust. 2 lit. c); rozporządzenie Komisji nr 1663/95, art. 8 ust. 1 akapit pierwszy)

3.        Rolnictwo - EFOGR - Rozliczanie rachunków - Opóźnienie we wniesieniu opłaty dodatkowej od mleka - Korekta finansowa na podstawie art. 5 ust. 2 rozporządzenia nr 536/93 z uwagi na niepobranie odsetek za opóźnienie przez Państwo Członkowskie - Niedopuszczalność - Wyjątek - Niedbalstwo władz krajowych powodujące straty dla EFOGR

(rozporządzenie Rady nr 729/70, art. 8 ust. 2 akapit pierwszy; rozporządzenie Komisji nr 536/93, art. 3 ust. 4 i art. 5 ust. 2)

4.        Rolnictwo - Wspólna polityka rolna - Finansowanie przez EFOGR - Zasady - Pomoc wypłacona z naruszeniem uregulowań wspólnotowych - Pokrycie przez Fundusz - Niedopuszczalność

(rozporządzenie Rady nr 729/70, art. 2 i 3; rozporządzenie Rady nr 1765/92, art. 2 ust. 6 akapit pierwszy)

        Z EFOGR finansowane są jedynie interwencje podejmowane zgodnie z przepisami wspólnotowymi w ramach wspólnej organizacji rynków rolnych. Komisja nie musi wykazać istnienia rzeczywistej szkody, wystarczy, by przedstawiła solidne poszlaki wskazujące na jej istnienie. W przypadku trudnych spraw, w których nie sposób poznać dokładnej wysokości poniesionej szkody, strata dla środków wspólnotowych powinna zostać określona poprzez ocenę ryzyka, na które zostały one narażone na skutek uchybień w systemie kontroli. O ile do Komisji należy udowodnienie istnienia naruszenia przepisów wspólnej organizacji rynków rolnych, o tyle w przypadku dostarczenia dowodów na to naruszenie Państwo Członkowskie musi wykazać, jeśli zachodzi taka potrzeba, że Komisja popełniła błąd co do finansowych konsekwencji, jakie powinny zostać wyciągnięte z takiego naruszenia. Na Państwie Członkowskim spoczywa zatem ciężar przedstawienia jak najbardziej dokładnych i kompletnych dowodów świadczących o prawidłowości przedłożonych przez nie danych liczbowych oraz, jeśli zachodzi taka potrzeba, wykazania błędów w obliczeniach dokonanych przez Komisję.