Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 11 listopada 2004 r. - Republika Portugalska przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich. - Sprawa C-249/02., sygn. C-249/02

Sprawa C‑249/02

Republika Portugalska

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Rolnictwo - Wspólna polityka rolna - Finansowanie przez EFOGR - Rzeczywiste wydatki Państwa Członkowskiego niższe niż prognozy wydatków, które przedstawiło Komisji - Uprawnienie Komisji do zmniejszenia kwot wypłacanych tytułem zaliczek - Pismo dyrektora generalnego Komisji informujące Państwo Członkowskie o takim zmniejszeniu - Akt wywołujący wiążące skutki prawne

Streszczenie wyroku

1.        Skarga o stwierdzenie nieważności - Akty podlegające zaskarżeniu - Pojęcie - Akty wywołujące wiążące skutki prawne - Decyzja zawarta w piśmie dyrektora generalnego ds. rolnictwa Komisji informująca Państwo Członkowskie o zmniejszeniu zaliczek przydzielonych w ramach EFOGR - Zaliczenie

(art. 230 WE; rozporządzenie Komisji nr 1750/1999, art. 39 ust. 3)

2.        Rolnictwo - Wspólna polityka rolna - Finansowanie przez EFOGR - Ryczałtowe zmniejszenie przydzielonych zaliczek - Decyzja zawarta w piśmie dyrektora generalnego ds. rolnictwa Komisji - Brak upoważnienia przez Komisję - Decyzja wadliwa z powodu braku właściwości

(regulamin wewnętrzny Komisji, art. 13 i 14; rozporządzenie Komisji nr 1750/1999, art. 39 ust. 3)

1.        Dla ustalenia, czy środki są aktami w rozumieniu art. 230 WE, konieczne jest zbadanie ich istoty, jako że co do zasady forma ich podejmowania jest pod tym względem bez znaczenia. Aktami lub decyzjami, które mogą być przedmiotem skargi o stwierdzenie nieważności w trybie tego artykułu, są działania, które wywołują wiążące skutki prawne, mogące wpłynąć na interesy skarżącego, zmieniając w sposób określony jego sytuację prawną.

Jest tak w przypadku decyzji zawartej w piśmie dyrektora generalnego ds. rolnictwa Komisji informującej Państwo Członkowskie o zmniejszeniu przydzielonych zaliczek finansowych na podstawie art. 39 ust. 3 rozporządzenia nr 1750/1999 ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia nr 1257/1999 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR), w brzmieniu zmienionym ostatnio rozporządzeniem nr 1763/2001, gdy decyzja ta stanowi jedyny środek wyraźnie określający treść i zakres spornej korekty finansowej, podczas gdy decyzje w sprawie zaliczek do wypłacenia Państwom Członkowskim wskazują jedynie globalną kwotę miesięcznych zaliczek, jaka jest wypłacana każdemu z tych państw i nie zawiera żadnego określenia kwoty finansowych korekt dokonanych w odniesieniu do ich adresatów.