Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 17 września 2020 r., sygn. II PK 251/18

Regulamin wynagradzania (art. 772 k.p.) jest aktem normatywnym (art. 9 k.p.) i do jego interpretacji należy wykorzystywać metody interpretacji (wykładni) aktów normatywnych. Natomiast dopiero w sytuacji, gdy w procesie interpretacji zapisów regulaminu wynagradzania zawiodą metody wykładni właściwe dla aktów prawnych, sąd może, na podstawie art. 65 k.c. w związku z art. 300 k.p., stosować posiłkowo zasady wykładni oświadczeń woli stron czynności prawnych. Przy czym zastosowanie art. 65 k.c. do wykładni postanowień regulaminów ma charakter zupełnie wyjątkowy i nie powinno mieć miejsca, gdy jednoznaczne efekty wykładni są możliwe do osiągnięcia za pomocą reguł wykładni aktów prawnych. W niniejszej sprawie treść postanowień regulaminu wynagradzania była jasna i nie budziła wątpliwości, zatem nie było potrzeby stosowania do jego wykładni reguł przewidzianych dla wykładni oświadczeń woli.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Frańczak (przewodniczący)

SSN Bohdan Bieniek

SSN Krzysztof Rączka (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa A. B., J. L., M. P. przeciwko M. O. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 17 września 2020 r., skargi kasacyjnej pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w E. z dnia 14 czerwca 2018 r., sygn. akt IV Pa (...),

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 14 czerwca 2018 r., sygn. akt IV Pa (...) Sąd Okręgowy w E. na skutek apelacji pozwanej M. O. zmienił wyrok Sądu Rejonowego w O. z 17 października 2017 r., sygn. akt IV P (...) wydany w sprawie toczącej się z powództwa A. B., J. L. i M. P. o zapłatę diet z tytułu podróży służbowych, w ten sposób, że zmienił punkt XIII zaskarżonego wyroku i zasądził od M. O. na rzecz powoda M. P. kwotę 9.254,12 zł z ustawowymi odsetkami od 7 października 2014 r., zaś w pozostałym zakresie apelację pozwanej oddalił.

W sprawie ustalono, że A. B. zatrudniony był jako kierowca samochodu ciężarowego w transporcie międzynarodowym przez M. O., prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą I., w pełnym wymiarze czasu pracy, na podstawie umowy na czas nieokreślony, za wynagrodzeniem - 50 zł brutto, ryczałt za pracę w godzinach nocnych - 200 zł brutto, dodatek z tytułu dyżuru - art. 9 ust. 6 ustawy o czasie pracy kierowcy - 200 zł, stała premia 886 zł, ryczałt z prace w godzinach nadliczbowych 50 zł, diety z tytułu krajowych i zagranicznych podróży - zgodnie z Regulaminem Wynagradzania. Stosunek pracy został rozwiązany za wypowiedzeniem przez powoda. Wynagrodzenie powoda obliczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 1.730 zł.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00