Orzeczenie
Postanowienie SN z dnia 5 marca 2019 r., sygn. I UK 73/18
Ani wcześniejszy, choćby długotrwały, stan niezdolności do pracy i korzystanie z tego tytułu z prawa do renty, ani zaawansowany aktualnie wiek ubezpieczonego, ani trudności w znalezieniu zatrudnienia na rynku pracy, nie wykluczają negatywnego zweryfikowania uprawnień rentowych ubezpieczonego (art. 107 ustawy emerytalnej), w szczególności w żadnym razie nie uzasadniają ustalenia dalszego prawa do renty ubezpieczonemu, który nie spełnia ustawowych warunków, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 3 w związku z art. 13 ust. 1 ustawy emerytalnej.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Gonera
w sprawie z odwołania I. G. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w O. 0 prawo do renty socjalnej, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 5 marca 2019 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 4 października 2017 r., sygn. akt III AUa [...],
1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;
2. przyznaje od Skarbu Państwa (Sądu Apelacyjnego w [...]) na rzecz adw. K. O.-D. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ubezpieczonej I. G. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych powiększoną o należną stawkę podatku od towarów i usług.
Uzasadnienie
I. G. (wnioskodawczyni, ubezpieczona) została zaliczona do drugiej grupy inwalidów na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia z 7 lutego 1990 r. Zgodnie z tym orzeczeniem inwalidztwo ubezpieczonej istnieje od dzieciństwa, jest spowodowane stanem narządu wzroku i ma charakter trwały. Do 30 września 2003 r. renta socjalna przysługująca I. G. była wypłacana przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w N., natomiast od 1 października 2003 r. (tj. od chwili wejścia w życie ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej, Dz.U. Nr 135, poz. 1268 ze zm.) miał ją przyznawać i wypłacać Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Rozpoznając wniosek ubezpieczonej z 25 sierpnia 2003 r., Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. wydał 2 października 2003 r. decyzję, na podstawie której przyznał jej rentę socjalną od 1 października 2003 r. Organ rentowy nie oceniał stanu zdrowia ubezpieczonej, lecz oparł się na orzeczeniu Obwodowej Komisji Lekarskiej do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia z 7 lutego 1990 r., która zaliczyła ubezpieczoną do drugiej grupy inwalidów na stałe. Na tej podstawie organ rentowy przyznał wnioskodawczyni rentę socjalną na stałe.