Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie SN z dnia 18 czerwca 2019 r., sygn. II CSK 672/18

Treść art. 474 k.c. nie pozostawia wątpliwości, że pomiędzy dłużnikiem a osobą, z której pomocą zobowiązanie wykonuje lub której powierza jego wykonanie, musi istnieć określony stosunek prawny. Oczywistym jest, że z punktu widzenia tego przepisu nie ma znaczenia charakter i rodzaj stosunku prawnego, w jakim pozostają z dłużnikiem osoby, o których mowa w zdaniu pierwszym tego artykułu.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Władysław Pawlak

w sprawie z powództwa P. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w D. przeciwko S. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. o zapłatę, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 18 czerwca 2019 r., na skutek skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 19 czerwca 2018 r., sygn. akt I AGa (...),

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania;

2. zasądza od strony powodowej na rzecz strony pozwanej kwotę 5400 (pięć tysięcy czterysta) zł, tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Strona powodowa P. sp. z o.o. w D. w pozwie skierowanym przeciwko stronie pozwanej S. sp. z o.o. w W. domagała się zasądzenia kwoty 122 160 USD tytułem odszkodowania za nienależyte wykonanie usługi spedycyjnej oraz kwoty 32 444,40 zł, tytułem zwrotu opłaconej faktury za przestój towarów, z ustawowymi odsetkami.

Wyrokiem z dnia 19 kwietnia 2017 r. Sąd Okręgowy w S. zasądził od strony pozwanej na rzecz strony powodowej kwotę 41 229 USD (stanowiącą według Sądu zwyczajną wartość przesyłki, która została zlicytowana przez organ celny w J. w Arabii Saudyjskiej), z ustawowymi odsetkami od dnia 13 lutego 2014 r., z tytułu nienależytego wykonania usługi spedycyjnej, zaś w pozostałej części powództwo oddalił. W uzasadnieniu ustalił m.in., że strony wielokrotnie współpracowały w zakresie działalności gospodarczej, w ramach której strona pozwana wykonywała na rzecz strony powodowej usługi spedycyjne.

Strona powodowa nawiązała kontakt z R. M. w J. (Arabia Saudyjska), który chciał nabyć oferowane przez powódkę towary. Miała to być pierwsza transakcja handlowa powódki na rynku arabskim. W tym celu w połowie 2012 r. powódka sprowadziła z Chin 1 527 kompletów podróżnych, z których każdy składał się z trzech walizek oraz jednej torby, za które zapłaciła 83 347,36 USD, a także poniosła koszty transportu do Polski oraz opłaty importowe. Następnie na prośbę firmy R. jako odbiorcę wskazano S. L.L.C. w D. (Zjednoczone Emiraty Arabskie). Spółka ta była powiązana z firmą R. Strona powodowa w dniu 19 grudnia 2012 r. przedstawiła stronie pozwanej zlecenie spedycyjne tych towarów do wskazanego wyżej odbiorcy. Przesyłka została przez stronę powodową ubezpieczona oraz określiła jej wartość na kwotę 122 160 USD. Wskazany przez powódkę odbiorca nie zamierzał jednak odebrać przesyłki i w związku z tym strona powodowa zmieniła miejsce dostawy oraz odbiorcę, a także wartość przesyłki na kwotę 61 080 USD, zlecając pozwanej dostarczenie jej do odbiorcy R. M. w J. (Arabia Saudyjska). Strona powodowa ustaliła z odbiorcą przesyłki, że w fakturze zostanie wskazana wartość towaru niższa o połowę, a to ze względu na opłaty celne. Po dostarczeniu przesyłki przez pozwaną, wskazany przez powódkę odbiorca znowu nie chciał jej przyjąć, co spowodowało, że w nowym zleceniu spedycyjnym jako odbiorcę wskazała K. L.L.C. w D. (Zjednoczone Emiraty Arabskie) oraz wartość przesyłki na kwotę 41 229 USD. Uprzednio strona powodowa ustaliła z nabywcą, że faktura przekazywana organom celnym zostanie zniżona, tj. nie będzie przekraczała 61 250 USD. W wiadomości e - mail z dnia 13 maja 2013 r. strona powodowa poinformowała pozwaną, że ma zamiar przetransportować kontenery z powrotem z J. do J. Przy realizacji spedycji okazało się, że w celu transportu do J. kontenery muszą przejść procedurę reeksportową. W związku z czym powódka, pozwana, pracownicy S. [...] LLC w J. (wchodzącej w skład grupy S.) oraz dotychczasowy odbiorca R. M.. prowadzili korespondencję elektroniczną. Pozwana powierzyła prowadzenie procedury reeksportowej S. w J. ze względu na politykę grupy S., według której należy współpracować z właściwym miejscowo przedstawicielem grupy. Pozwana kontaktując się z pracownikami S. w J. uzyskała informację, którą przekazała stronie powodowej e-mailem z dnia 27 maja 2013 r., że procedura reeksportowa trwa długo, a organy Arabii Saudyjskiej są bardzo restrykcyjne, natomiast kontakt z dotychczasowym odbiorcą jest utrudniony i dlatego decyzja o reeksportowaniu nie jest godna polecenia. Strona pozwana zasugerowała też stronie powodowej, by pomocy w procedurze reeksportowej udzielił dotychczasowy odbiorca. Strona powodowa zdecydowała się na procedurę reeksportowa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00