Wyrok SN z dnia 9 sierpnia 2019 r., sygn. II CSK 353/18
W apelacji lub w skardze kasacyjnej nie można skutecznie podnosić zarzutów naruszenia przepisów koncentracyjnych polegającego na dopuszczeniu przez sąd powołanych przez stronę spóźnionych twierdzeń lub dowodów mimo niespełnienia w okolicznościach sprawy przesłanek, które - w świetle tych przepisów -uzasadniają uwzględnienie takich twierdzeń lub dowodów.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący)
SSN Paweł Grzegorczyk
SSN Karol Weitz (sprawozdawca)
w sprawie z powództwa M. J. przeciwko P. J. o zobowiązanie do złożenia oświadczenia woli, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 9 sierpnia 2019 r., skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 21 grudnia 2017 r., sygn. akt I ACa (...),
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w (...) do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Pozwem z dnia 13 lipca 2015 r. powódka M. J. wniosła o nakazanie pozwanemu P. J. złożenia oświadczenia woli w terminie 14 dni od uprawomocnienia się orzeczenia, na mocy którego pozwany przeniesie prawo własności nieruchomości położonej w M., gminie W., oznaczonej jako działka nr 175/7, objętej księgą wieczystą nr (...) (dalej jako: "nieruchomość"), prowadzoną przez Sąd Rejonowy w P., w związku z odwołaniem przez powódkę w dniu 15 maja 2015 r. umowy darowizny nieruchomości z dnia 27 kwietnia 2012 r.
Wyrokiem z dnia 20 stycznia 2017 r. Sąd Okręgowy w P. uwzględnił powództwo.
Sąd ustalił, że w umowie z dnia 27 kwietnia 2012 r. rodzice powódki darowali jej nieruchomość, a powódka - w tej samej umowie - darowała ją do majątku wspólnego powódki i pozwanego (dalej jako: "umowa darowizny z dnia 27 kwietnia 2012 r."). Pismem z dnia 15 maja 2015 r. powódka oświadczyła pozwanemu, że odwołuje darowiznę i wezwała go do stawiennictwa w dniu 28 maja 2015 r. przed notariuszem w celu zawarcia umowy przeniesienia własności nieruchomości na powódkę. W piśmie odwołującym darowiznę powódka wskazała, że rażąca niewdzięczność pozwanego względem niej przejawia się w tym, że nie jest jej wierny i zdradza ją z inną kobietą, o czym uzyskała wiedzę w marcu 2015 r., okłamywał ją i utracił jej zaufanie, nie może ona liczyć na jego pomoc i wsparcie, pozwany potajemnie wynosi z domu składniki majątku wspólnego i samodzielnie nimi rozporządza bez jej zgody i wiedzy, zaniedbuje ją, nie wykonuje ciążących na nim obowiązków męża, traktując dom jak hotel, a ją jak personel. Pozwany nie stawił się przed notariuszem w dniu 28 maja 2015 r., wobec czego umowa zwrotnego przeniesienia własności nieruchomości nie doszła do skutku.