Wyrok SN z dnia 11 stycznia 2019 r., sygn. V CSK 551/17

1. Art. 31 prawa wekslowego wymaga, by poręczenie zostało umieszczone na wekslu lub na przedłużku. Polski system prawny nie przewiduje poręczenia wekslowego umieszczonego na odrębnym dokumencie, a zatem weksle i przedłużek muszą być połączone. Połączenie musi być trwałe. Trwałość połączenia musi być oceniana przy uwzględnieniu formalizmu zobowiązań wekslowych i akcesoryjności formalnej odpowiedzialności poręczyciela wekslowego, uzależnionej wyłącznie od treści dokumentu ją potwierdzającego. To zakłada połączenie dokumentów w taki sposób, by stanowiły w istocie, jeden dokument a więc przez ich zszycie, zlepienie lub zastosowanie środków nie pozwalających na ich rozdzielenie za pomocą rozprostowania środków typu spinacz lub zszywka. Na pewno nie jest trwałym połączeniem zastosowanie jednej zszywki.

2. Szczególnej ostrożności wymaga zastosowanie art. 321 § 1 k.p.c, gdy sformułowane przez powoda żądanie może znaleźć ochronę przez zastosowanie kilku różnych podstaw prawnych, a powód, poza twierdzeniami wskazanymi w pozwie w ramach podstawy faktycznej uzasadnia przez wskazanie okoliczności faktycznych oraz wykazuje je dowodami w toku postępowania i tak sprecyzowana przez niego podstawa faktyczna odpowiada żądaniu, jest zgodna z jego wolą i wskazanym zakresem żądanej ochrony. Woli powoda, jego inicjatywie i objęciu danych faktów twierdzeniami oraz wnioskami dowodowymi trzeba przypisać decydujące znaczenie.