Postanowienie SN z dnia 17 stycznia 2019 r., sygn. IV CSK 489/18

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Grzegorz Misiurek

SSN Kazimierz Zawada

w sprawie z wniosku Dyrektora Aresztu Śledczego w S. przy uczestnictwie I. W. i Prokuratora Prokuratury Okręgowej w G. o uznanie za osobę stwarzającą zagrożenie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 17 stycznia 2019 r., skargi kasacyjnej uczestnika postępowania I. W. od postanowienia Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 7 lutego 2018 r., sygn. akt I ACa (...),

uchyla zaskarżone postanowienie i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu w (...) do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy w E. prawomocnym wyrokiem z dnia 13 lutego 2015 r. uznał I. W. za winnego tego, że w okresie od lipca 2013 r. do 4 lutego 2014 r. działając z góry powziętym zamiarem co najmniej sześciokrotnie doprowadził małoletniego poniżej 15 lat do poddania się czynności seksualnej i nakłaniał go do wykonania takiej czynności oraz za to, że latem 2013 r. dopuścił się usiłowania takich czynów w stosunku do trzech innych małoletnich poniżej 15 lat (odpowiednio - co najmniej czterokrotnie, co najmniej dwukrotnie oraz jednokrotnie); czyny te stanowiły przestępstwo z art. 200 § 1 k.k. Wyrokiem tym I. W. został skazany także za przestępstwa posiadania i przechowywania w telefonie oraz utrwalanie treści pornograficznych przez nagrywanie filmów w telefonie, z udziałem małoletnich poniżej 13 lat oraz posiadania wytworzonych wizerunków małoletnich uczestniczących w czynnościach seksualnych (odpowiednio art. 202 § 4a, 202 § 4 i 202 § 4b k.k.). Za popełnienie tych przestępstw I. W. został skazany na karę łączną 4 lat pozbawienia wolności, orzeczono wobec niego także środek karny w postaci zakazu kontaktowania się z pokrzywdzonymi przez 7 lat, połączony z nakazem zgłaszania się raz w miesiącu w jednostce policji oraz skierowano go, po odbyciu kary, na leczenie ambulatoryjne w celu przeprowadzenia terapii farmakologicznej lub psychoterapii, zmierzających do zapobieżenia ponownemu popełnieniu takich przestępstw, w szczególności przez obniżenie zaburzonego popędu seksualnego.