Postanowienie SN z dnia 29 października 2019 r., sygn. III UK 432/18

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Bohdan Bieniek

w sprawie z odwołania S. K.
‎od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L.
‎o prawo do emerytury,
‎na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 29 października 2019 r.,
‎na skutek skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (…)
‎z dnia 11 lipca 2018 r., sygn. akt III AUa (…),

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. zasądza od pozwanego na rzecz odwołującego się kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów procesu w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

Sąd Apelacyjny w (…) wyrokiem z dnia 11 lipca 2018 r. oddalił apelację organu rentowego wniesioną od wyroku Sądu Okręgowego w L. z dnia 20 października 2017 r. zmieniającego zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w L. z dnia 26 września 2016 r. w ten sposób, że przyznał S.K. prawo do emerytury od dnia 30 sierpnia 2016 r. z tytułu pracy w szczególnych warunkach.

Sąd Okręgowy uznał, że ubezpieczony wykazał piętnastoletni staż pracy w warunkach szczególnych, albowiem do sumy tych okresów zaliczeniu podlegają okresy korzystania przez ubezpieczonego z zasiłków chorobowych. Sąd Okręgowy zauważył, że sporny przepis (art. 32 ust. 1a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2018 r., poz. 1270, dalej ustawa emerytalna) został wprowadzony do systemu prawa dopiero ustawą z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2004 r. Nr 121, poz. 1264). W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjęto rozwiązanie, że do okresów pracy w szczególnym warunkach wlicza się okresy niezdolności do pracy z powodu choroby i macierzyństwa oraz okresy urlopu udzielanego dla poratowania zdrowia sprzed 1 lipca 2004 r., to jest sprzed dnia wejścia w życie art. 32 ust. 1a ustawy emerytalnej (zob. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 27 listopada 2013 r., III UZP 10/03, OSNP 2004 nr 5, poz. 87; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 maja 2005 r., II UK 219/04, OSNP 2005 nr 22, poz. 361).