Postanowienie SN z dnia 19 września 2018 r., sygn. I UK 382/17

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Romualda Spyt

w sprawie z odwołania K. K. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w O. o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 19 września 2018 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 23 maja 2017 r., sygn. akt III AUa [...],

odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania i odstępuje od obciążania odwołującej się kosztami zastępstwa procesowego strony przeciwnej wywołanymi wniesieniem skargi kasacyjnej.

Uzasadnienie

K. K. wniosła skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 23 maja 2017 r., zarzucając naruszenie przepisów prawa materialnego, przez jego niewłaściwe zastosowanie oraz naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, a mianowicie: 1. art. 290 § 1 k.p.c, przez nieprzeprowadzenie przez Sąd odwoławczy dowodu z opinii instytutu naukowego lub naukowo - badawczego i zaniechanie podjęcia w tym zakresie odpowiedniej inicjatywy, przysługującej Sądowi, na mocy upoważnienia ustawowego w sytuacji, gdy: a) Sąd odwoławczy (w następstwie sugestii wyrażonej w opinii uzupełniającej, wydanej przez biegłą B. M. - na podstawie której następnie zapadło rozstrzygnięcie w sprawie oraz na skutek wniosków dowodowych zgłaszanych w apelacji i pismach procesowych, a także z uwagi na rozbieżne opinie biegłych sądowych z zakresu okulistyki) zauważył konieczność przeprowadzenia tego dowodu, o czym świadczy zwrócenie się do Uniwersytetu Medycznego w W. ze stosownym pismem, a co jednoznacznie potwierdza, że w kontekście przedmiotowej sprawy konieczne było uzyskanie opinii wydanej przez ośrodek o wyższej referencyjności, posiadający szczególnie wysoki stopnień przygotowania praktycznego i teoretycznego, z wykorzystaniem najnowszych badań naukowych, celem usunięcia ujawnionych sprzeczności i niejasności, w szczególności ze względu na występowanie u skarżącej bardzo rzadkiej choroby oczu - nietypowej jaskry, zaników nerwów wzrokowych; b) z treści wskazanego przepisu wynika, że sąd może zażądać opinii odpowiedniego instytutu naukowego lub naukowo - badawczego, co w sposób jednoznaczny wskazuje, że Sąd nie zastosował przewidzianej ustawą formy żądania, co miało wpływ na odmowę dokonania przez Uniwersytet Medyczny w W. (oraz pozostałe szpitale uniwersyteckie i kliniki okulistyczne) podjęcia się sporządzenia opinii w sprawie; c) biegła B. M., zarówno w opinii uzupełniającej, jak i na rozprawie apelacyjnej stwierdziła, że skarżąca powinna zostać przebadana przez ośrodek o wyższej referencyjności, bowiem nie jest ona w stanie określić stopnia uszkodzenia nerwów wzrokowych w latach 2005 - 2006; powyższe w sposób jednoznaczny potwierdza, że w przedmiotowej sprawie winien wypowiedzieć się instytut naukowy lub naukowo - badawczy, natomiast sporządzona przez biegłą opinia nie może stanowić podstawy do orzekania z uwagi na to, że pozbawiona jest waloru pewności i stanowczości zawartych w niej tez; d) przeprowadzenie dowodu z opinii instytutu naukowego lub naukowo badawczego było konieczne ze względu na to, że postępowanie dowodowe nie doprowadziło do wyjaśnienia istotnych okoliczności sprawy, co w konsekwencji skutkowało naruszeniem prawa skarżącej do rzetelnego procesu, wynikającego z art. 6 ust. 1 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka; 2. art. 286 k.p.c. w zw. z art. 289 k.p.c, art. 271 § 1 k.p.c, art. 235 § 1 k.p.c. w związku z art. 227 k.p.c. i art. 391 § 1 k.p.c, przez zaniechanie wezwania na rozprawę biegłej I. B., celem złożenia ustnych wyjaśnień do opinii w sytuacji, gdy: a) w przypadku zażądania przez stronę złożenia przez biegłego takich wyjaśnień, uprawnienie sądu wynikające z art. 286 k.p.c.