Wyrok SN z dnia 23 sierpnia 2018 r., sygn. II PK 126/17

Całokształt regulacji dotyczącej postępowania w sprawach z zakresu prawa pracy pozwala na konstatację, że sąd pracy powinien aktywnie działać na rzecz wyjaśnienia prawdy materialnej. Nie znaczy to, że sąd jest zobowiązany do prowadzenia postępowania za pracownika. Dlatego należy podzielić stanowisko Sądu Najwyższego, zgodnie z którym naruszenie przez sąd art. 232 zdanie drugie k.p.c. może mieć miejsce tylko wyjątkowo, jeżeli z materiałów sprawy wynika, że dopuszczenie z urzędu dowodów było szczególnie uzasadnione lub oczywiste. Oznacza to, że rolą sądu jest wyrównanie szans. Podstawą kontradyktoryjnego procesu cywilnego jest zasada równouprawnienia jego stron. Poszukiwanie za stronę przez sąd z urzędu okoliczności przemawiających za jego stanowiskiem w istocie stanowi wyręczanie jej w obowiązkach procesowych, przez co sąd naraża się na uzasadniony zarzut nierównego traktowania stron.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Zbigniew Myszka (przewodniczący)

SSN Maciej Pacuda

SSN Piotr Prusinowski (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa P. W. przeciwko P. Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. o wyrównanie wynagrodzenia, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 23 sierpnia 2018 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 6 grudnia 2016 r., sygn. akt VII Pa [...],

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Okręgowemu w W. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w W. wyrokiem z dnia 6 grudnia 2016 r. oddalił apelację P. W., wniesioną od wyroku Sądu Rejonowego w W. z dnia 22 czerwca 2016 r.

Przedmiotem postępowania było roszczenie skierowane przeciwko P. S.A. w W. o wyrównanie wynagrodzenia. Sąd pierwszej instancji ustalił, że strony łączyła umowa o pracę od dnia 1 stycznia 1994 r. Początkowo powód wykonywał obowiązki doręczyciela, od dnia 1 kwietnia 2009 r. został przeniesiony do Centrum [...] C. na stanowisku wartownika - konwojenta. Następnie, porozumieniem z dnia 3 grudnia 2010 r. zmieniono stanowisko pracy powoda na pracownika ochrony. Z kolei, od dniu 31 lipca 2015 r. powód zajmował stanowisko kwalifikowanego pracownika ochrony. Sąd ustalił też, że pracownikowi od 1 lutego 2016 r. przysługiwało wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 1.967,30 zł brutto wg 3 kategorii zaszeregowania. Dodatkowo wypłacano mu dodatek konwojencki w wysokości 0,80 zł za każdą godzinę pracy wykonywanej przy realizacji zadań związanych z konwojowaniem lub transportowaniem wartości pieniężnych, dodatek inkasencki w wysokości 1,50 zł za każdą godzinę pracy wykonywanej przy czynnościach polegających na odbiorze wartości pieniężnych od klientów pozwanej, a także dodatek za staż pracy. Składniki wynagrodzenia i świadczenia związane z pracą określał regulamin premiowania. Wynagrodzenie powoda obliczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy za ostatnie trzy miesiące wynosiło 3.037,89 zł.