Postanowienie SN z dnia 30 stycznia 2018 r., sygn. V CNP 33/17

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Anna Kozłowska

w sprawie ze skargi J. J. o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego w Ś. z dnia 31 marca 2015 r., sygn. akt II Ca [...], w sprawie z powództwa J. J. przeciwko K. Spółce z o.o. w Ż. o zapłatę, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 30 stycznia 2018 r.,

odmawia przyjęcia skargi do rozpoznania.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 grudnia 2014 r. Sąd Rejonowy w Ś. zasądził od K. sp. z o.o. w Ż. kwotę 8.127,25 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 27 lipca 2013 r. i orzekł o kosztach procesu należnych powodowi. Sąd Rejonowy ustalił, że powód kupił panele podłogowe, które okazały się wadliwe. Sprzedawcą była pozwana spółka, przy czym kupno nastąpiło za pośrednictwem B., sp. z o.o. Reklamacja złożona przez powoda została uznana przez pozwaną. Wadliwe panele zdemontowano, w związku z czym powód poniósł koszty w kwocie 8.541,12 zł oraz poniósł koszty sprzątania - 2.583 zł. Pozwana zapłaciła powodowi kwotę 2.071,01 zł z tytułu montażu i demontażu paneli oraz 925,86 zł za sprzątanie, stąd powód domagał się w powództwie zapłaty reszty poniesionych wydatków. Uwzględniając powództwo, Sąd Rejonowy jako podstawę rozstrzygnięcia wskazał art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. z2002 r., Nr 141, poz. 1176 ze zm.; dalej jako "ustawa s.w.s.k." lub "ustawa z 27 lipca 2002 r."). Za nietrafny uznał zarzut pozwanej braku biernej legitymacji procesowej, sprzedawcę paneli, to jest spółkę B., zakwalifikował bowiem jako pośrednika, kierował się również uznaniem przez pozwaną, będącą producentem paneli, reklamacji przekazanej jej przez sprzedawcę. Przelanie bezpośrednio przez pozwaną na konto powoda kwoty 2.996,87 zł potraktował jako okoliczność wskazującą, że pozwana przyjęła odpowiedzialność za roszczenia konsumenta. Kwotę żądaną w powództwie Sąd Rejonowy uznał za uzasadnioną i udowodnioną.