Postanowienie SN z dnia 10 stycznia 2019 r., sygn. I UK 362/18

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Romualda Spyt

w sprawie z odwołania A. Z. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w K. z udziałem zainteresowanego A. K. o podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 10 stycznia 2019 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonej od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 11 kwietnia 2017 r., sygn. akt III AUa (...),

1. odmawia przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania,

2. oddala wniosek Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K. o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Decyzją z 30 września 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. stwierdził, że podstawa wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenie emerytalne i rentowe ubezpieczonej A. Z. z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u płatnika składek P. w K. - A. K. w okresie od 1 października 2013 r. stanowi kwota odpowiadająca minimalnemu wynagrodzeniu za pracę obowiązującemu w danym okresie.

Wyrokiem z dnia 21 grudnia 2015 r. Sąd Okręgowy w K., sygn. akt V U (...), na skutek rozpoznania odwołania ubezpieczonej, zmienił zaskarżoną w ten sposób, że ustalił, że podstawa wymiaru składek na obowiązkowe ubezpieczenie emerytalne i rentowe ubezpieczonej z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę u płatnika składek stanowi kwota odpowiadająca średniej krajowej wynagrodzenia za pracę obowiązującego w danym okresie, to jest 3 833,84 zł.