Wyrok SN z dnia 8 sierpnia 2017 r., sygn. I UK 310/16

1. Wynikający z art. 9 pkt 4 umowy o zabezpieczeniu społecznym między Rzecząpospolitą Polską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki, podpisana w Warszawie dnia 2 kwietnia 2008 r. (Dz.U. z 2009 r. Nr 46, poz. 374) obowiązek ustalenia tzw. świadczenia umownego (proporcjonalnego/częściowego) ma zastosowanie tylko wtedy, gdy nie jest możliwe ustalenie prawa do świadczenia tylko na podstawie okresów ubezpieczenia przebytych w Polsce lub gdy mimo takiej możliwości świadczenie proporcjonalne okaże się korzystniejsze dla ubezpieczonego od obliczonego wyłącznie przy uwzględnieniu okresów ubezpieczenia przebytych w Polsce.

2. Skoro emerytury z art. 27 i art. 28 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst Dz.U. z 2017 r., poz. 1383 ze zm.) są odrębnymi świadczeniami emerytalnymi, to fakt legitymowania się zsumowanymi „polskimi" i „amerykańskimi" okresami ubezpieczenia uprawniającymi do proporcjonalnej emerytury z art. 27 ustawy nie stanowi negatywnej przesłanki przyznania emerytury z art. 28 tego aktu, obliczonej wyłącznie na podstawie „krajowych" okresów ubezpieczenia, jeżeli wnioskodawca posiada wymagany tym przepisem staż ubezpieczenia przebyty w Polsce, ustalony zgodnie z polskimi przepisami ubezpieczenia społecznego, a więc obejmujący zdefiniowane tymi przepisami okresy składkowe i nieskładkowe, a także uzupełniające ów staż okresy rolniczego ubezpieczenia społecznego albo okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego lub pracy w takim gospodarstwie.

Biuletyn SN Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 2/2018

Dla uznania okresu zatrudnienia wykonywanego przed wejściem w życie ustawy o emeryturach i rentach z FUS za okres składkowy w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 2 i art. 6 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o emeryturach i rentach z FUS nie jest wymagane wykazanie przez osobę ubiegającą się o emeryturę lub rentę faktu opłacenia przez pracodawcę składek na pracownicze ubezpieczenie społeczne.