Wyrok SN z dnia 29 czerwca 2017 r., sygn. III UK 138/16

Potwierdzając, że ustalenie prawa do świadczeń z tytułu niezdolności do pracy istnieje rebus sic stantibus, należy stwierdzić, że odmienna ocena dowodów w okresie od 8 marca 2012 r. do 17 kwietnia 2017 r. nie mogła być przyczyną wstrzymania prawa do świadczeń, a w konsekwencji naprawienie domniemanego przez organ rentowy błędu co ustaleń nie mogło nastąpić ani na podstawie art. 107 ustawy emerytalnej, ani w wykonaniu uprawnień nadzorczych Prezesa ZUS, gdy po uprawomocnieniu się decyzji w sprawie świadczeń nie zostały przedłożone nowości wskazane w art. 114 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym przed 18 kwietnia 2017 r.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Andrzej Wróbel

SSA Ewa Stefańska

w sprawie z odwołania K. Z. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w [...] o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 29 czerwca 2017 r., skargi kasacyjnej odwołującej się od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 2 lutego 2016 r., sygn. akt III AUa .../15,

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu w [...] do ponownego rozpoznania oraz rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny w [...] wyrokiem z dnia 2 lutego 2016 r. oddalił apelację wnioskodawczyni K. Z. wniesioną od wyroku Sądu Okręgowego w [...] z dnia 10

grudnia 2014 r. oddalającego wniesione przez nią odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w [...] z dnia 8 lutego 2013 r. odmawiającej jej dalszego prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy od 1 lutego 2013 r. wobec uznania ją na podstawie orzeczenia komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 17 stycznia 2013 r. za osobę zdolną do pracy.