Postanowienie SN z dnia 19 kwietnia 2017 r., sygn. I UZ 63/16

Wartość przedmiotu zaskarżenia określona przez skarżącego z naruszeniem reguł wynikających z art. 19-24 k.p.c. nie jest wiążąca dla oceny dopuszczalności skargi i podlega sprawdzeniu przez sąd drugiej instancji na podstawie art. 25 § 1 k.p.c.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Bogusław Cudowski (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Maciej Pacuda

SSN Krzysztof Staryk

w sprawie z odwołania A.C. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o stwierdzenie bezczynności organu rentowego, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 19 kwietnia 2017 r., zażalenia ubezpieczonego na postanowienie Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 19 sierpnia 2016 r., sygn. akt III AUa .../15,

oddala zażalenie i przyznaje pełnomocnikowi z urzędu radcy prawnemu A. R. od Skarbu Państwa - Sądu Okręgowego w Płocku kwotę 270 zł (dwieście siedemdziesiąt) powiększoną o stawkę podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu zażaleniowym.

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny w [...] wyrokiem z 16 grudnia 2015 r. oddalił apelację A.c. od wyroku Sądu Okręgowego w P. z 19 lutego 2015 r. zapadłego w sprawie o stwierdzenie bezczynności organu. Wyrok ten zaskarżył wnioskodawca, reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, określając wartość przedmiotu zaskarżenia na kwotę 36 728 zł. W skardze nie przedstawiono sposobu wyliczenia wartości przedmiotu zaskarżenia. Skarżący stwierdził, że w tej sprawie zachodzi możliwość wniesienia skargi bez względu na wartość przedmiotu zaskarżenia. Ponadto, że "skoro do materii niniejszej sprawy należało stwierdzenie bezczynności organu rentowego w zakresie weryfikacji decyzji w przedmiocie podlegania przez skarżącego ubezpieczeniom obowiązkowym od podstawy wymiaru za miesiąc listopad 2001 r. w kwocie 761,90 zł z tytułu zatrudnienia u jego pracodawcy, to należy ona do kategorii prawa o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego". Niezależnie od tego skarżący stwierdził, że sprawa spełnia także próg kasacyjności, wskazując, że wartość przedmiotu sporu, wyższa od progu kasacyjności, została określona przez wnioskodawcę w piśmie z 11 października 2011 r. na kwotę 36 728 zł.