Orzeczenie
Wyrok SN z dnia 17 stycznia 2017 r., sygn. I UK 497/15
1. Nieważność postępowania nieuwzględniona przez sąd drugiej instancji z urzędu lub na zarzut strony stanowi uzasadnioną podstawę skargi, ale tylko wtedy, gdy miała znaczenie dla wyniku sprawy przed sądem drugiej instancji.
2. Sąd pierwszej instancji może z urzędu rozpoznać sprawę na nowo wyłącznie w warunkach określonych hipotezą art. 395 § 2 k.p.c., który odnosi się do wydanych przez sąd pierwszej instancji postanowień i nie obejmuje swoim zakresem wyroków. Oznacza to, że nie występuje sytuacja kontroli i uchylenia wyroku przez ten sam sąd, który go wydał.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący)
SSN Jolanta Franczak (sprawozdawca)
SSN Halina Kiryło
w sprawie z odwołania T. P. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w K. o rentę z tytułu niezdolności do pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 17 stycznia 2017 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 5 maja 2015 r., sygn. akt III AUa (...),
1. oddala skargę kasacyjną,
2. przyznaje adwokatowi M. L. od Skarbu Państwa - Sądu Apelacyjnego kwotę 120 (sto dwadzieścia) zł, powiększoną o stawkę podatku od towarów i usług, tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu skarżącemu w postępowaniu kasacyjnym.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy w K. wyrokiem z dnia 14 marca 2014 r. oddalił odwołanie wnioskodawcy T. P. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K. z
dnia 19 września 2013 r. odmawiającej wnioskodawcy prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.
Sąd Okręgowy ustalił, że wnioskodawca T. P. pozostawał w zatrudnieniu do dnia 30 listopada 2000 r., obecnie jest osobą bezrobotną. Łączny staż ubezpieczeniowy wnioskodawcy wynosi 26 lat, 8 miesięcy i 21 dni okresów składkowych i nieskładkowych, przy czym w dziesięcioleciu poprzedzającym datę zgłoszenia wniosku o rentę nie udokumentował on wymaganego pięcioletniego okresu zatrudnienia. Wnioskodawca złożył w organie rentowym wniosek o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w dniu 11 kwietnia 2013 r., lecz komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 6 września 2013 r. nie stwierdziła niezdolności do pracy. Biegli lekarze sądowi z zakresu dermatologii i neurologii w opinii z dnia 17 grudnia 2013 r. przyjęli, że zdiagnozowane u wnioskodawcy schorzenia i stopień ich nasilenia powodują częściową niezdolność do pracy od daty złożenia wniosku o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy do stycznia 2016 r. W uzasadnieniu opinii oraz jej uzupełnieniu biegli podkreślili, że częściową niezdolność do pracy powodują głównie schorzenia neurologiczne, w tym zmiany naczyniowe mózgu.