Wyrok SN z dnia 28 lutego 2017 r., sygn. I CSK 148/16

1. Rozstrzygnięcie, czy dana nieruchomość nie podpada pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu o reformie rolnej następuje w drodze decyzji administracyjnej, wydanej na podstawie art. 5 rozporządzenia wykonawczego.

2. Przedmiotem nabycia przez jednostkę samorządu terytorialnego na podstawie art. 60 ust. 1 p.w.u.r.a.p. mogło być wyłącznie mienie Skarbu Państwa, z tym że z w razie sporu, czy dana nieruchomość podpadała pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu o reformie rolnej, ustalenia w tym względzie nie powinny być czynione w postępowaniu dotyczącym komunalizacji mienia, lecz w postępowaniu szczególnym, o którym mowa w § 5 rozporządzenia wykonawczego. Dopiero wydana w tym postępowaniu decyzja stwierdzająca, że dana nieruchomość nie podpadała pod działanie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu o reformie rolnej pozwalała przyjąć, że w danym stanie faktycznym nie doszło do przejścia prawa własności nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa. Decyzja, o której mowa mogła w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji komunalizacyjnej stanowić dowód, że decyzja ta rażąco naruszała prawo

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący)

SSN Barbara Myszka (sprawozdawca)

SSN Anna Owczarek

w sprawie z powództwa W. C. przeciwko Skarbowi Państwa - Wojewodzie X. o odszkodowanie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 28 lutego 2017 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 17 września 2015 r., sygn. akt I ACa (...),

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Sąd Okręgowy w R. wyrokiem z dnia 6 października 2014 r. oddalił powództwo W. C. skierowane przeciwko Skarbowi Państwa - Wojewodzie X. o zasądzenie kwoty 76 000 zł z odsetkami tytułem odszkodowania za utracone korzyści w związku z wydaniem przez Wojewodę X. decyzji z dnia 30 marca 2000 r., która w dniu 15 czerwca 2012 r. została uznana za nieważną.