Wyrok SN z dnia 9 lutego 2016 r., sygn. II PK 331/14

1. Użyte w art. 186¹ § 2 k.p. sformułowanie "po dokonaniu czynności zmierzającej do rozwiązania umowy o pracę" należy rozumieć w ten sposób, że chodzi w nim wyłącznie o czynność prawną, której konsekwencją będzie rozwiązanie umowy o pracę, a nie o czynność faktyczną mającą na celu dokonanie owej czynności prawnej.

2. Art. 186¹ § 1 k.p. należy interpretować w taki sposób, że pracownik podlega ochronie przed wypowiedzeniem oraz rozwiązaniem umowy o pracę od dnia złożenia pracodawcy wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego również wtedy, jeśli wniosek zostanie złożony wcześniej niż na dwa tygodnie przed określoną w nim datą rozpoczęcia urlopu.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Franczak (przewodniczący)

SSN Halina Kiryło

SSN Maciej Pacuda (sprawozdawca)

w sprawie z powództwa M. W. przeciwko P. Biuro Handlowe Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. o przywrócenie do pracy, wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 9 lutego 2016 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w W. z dnia 25 lutego 2014 r.,

1) oddala skargę kasacyjną,

2) zasądza od pozwanej na rzecz powódki kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem kosztów pomocy prawnej w postępowaniu kasacyjnym.

Uzasadnienie

Powódka M. W., po ostatecznym sprecyzowaniu żądania pozwu, wniosła o przywrócenie jej do pracy w pozwanej P. Biuro Handlowe Sp. z o.o. oraz o zasądzenie na jej rzecz od pozwanej wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy w okresie od dnia 17 lutego 2012 r. do dnia 17 maja 2012 r. w łącznej kwocie 29.993,97 zł brutto i kosztów procesu.

Sąd Rejonowy w W. wyrokiem z dnia 9 maja 2013 r. przywrócił powódkę do pracy w pozwanej Spółce na poprzednie warunki pracy i płacy, zasądził na jej rzecz kwotę 29.993,97 zł brutto tytułem wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, pod warunkiem zgłoszenia przez pracownika gotowości do świadczenia pracy w terminie siedmiu dni od uprawomocnienia się orzeczenia, a także zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego i nakazał pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego kwotę 5.999 zł tytułem opłaty od pozwu, od uiszczenia której powódka była zwolniona.