Wyrok SN z dnia 29 czerwca 2005 r. sygn. II PK 332/04

Na podstawie art. 186¹ § 1 k.p. dopuszczalne jest rozwiązanie umowy o pracę z pracownikiem korzystającym z urlopu wychowawczego, jeżeli przed wejściem w życie tego przepisu pracodawca wypowiedział umowę o pracę z przyczyn określonych w art. 1 ust. 1 i art. 10 pkt 1-3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 112, poz. 980zezm.).

Przewodniczący SSN Katarzyna Gonera

Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk (sprawozdawca), Jerzy Kwaśniewski

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 czerwca 2005 r. sprawy z powództwa Małgorzaty F. przeciwko I.T. Polska SA z siedzibąw T.P. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgo-wego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 18 czerwca 2004 r.

zmienił zaskarżony wyrok i oddalił apelację powódki od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 17 marca 2004 r. [...].

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 17 marca 2004 r. [...] Sąd Rejonowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu oddalił powództwo Małgorzaty F. przeciwko I.T. Polska SA w T.P. o przywrócenie do pracy. Sąd ustalił, że powódka pracowała w pozwanej Spółce na stanowisku specjalisty do spraw Po wykorzystaniu urlopu macierzyńskiego w związku z urodzeniem dziecka w dniu 10 września 2003 r. udzielono jej urlopu wychowawczego do końca sierpnia 2004 r. Pismem z dnia 19 grudnia 2003 r., doręczonym powódce 22 grudnia 2003 r., pozwana wypowiedziała powódce umowę o pracę na dzień 31 marca 2004 r. na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 112, poz. 980 ze zm.) w związku ze zmianami organizacyjnymi. Powódka nie kwestionowała przesłanek i zasadności wypowiedzenia, natomiast powołała się na ochronę przewidzianą w art. 186 § 1 k.p. Zdaniem Sądu powódka nie korzysta z takiej ochrony. Powołana ustawa obowiązująca w dacie dokonania wypowiedzenia dopuszczała możliwość wypowiedzenia pracownikowi stosunku pracy w sytuacji, w której usprawiedliwiona nieobecność w pracy spowodowana urlopem trwała dłużej niż trzy miesiące (art. 5 ust. 1 i 3). Z przyczyn określonych w tej ustawie wypowiedzenie umowy o pracę w czasie urlopu wychowawczego dopuszczał także przepis § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie urlopów i zasiłków wychowawczych (Dz.U. Nr 60, poz. 277 ze zm.). Pod rządami przepisów obowiązujących do dnia 31 grudnia 2003 r. kobiecie korzystającej z urlopu wychowawczego można było wypowiedzieć umowę o pracę z przyczyn dotyczących pracodawcy. Ustawą z dnia 14 listopada 2003 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 213, poz. 2081 ze zm.) został dodany do Kodeksu pracy przepis art. 186, który w § 1 stanowi, iż pracodawca nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę w okresie od dnia złożenia przez pracownika wniosku o udzielenie urlopu wychowawczego do dnia zakończenia tego urlopu. Rozwiązanie umowy o pracę jest dopuszczalne tylko w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy, a także gdy zachodzą przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. Ustawa weszła w życie z dniem 1 stycznia 2004 r. i w omawianym zakresie nie zawiera przepisów przejściowych. Ponieważ wypowiedzenie powódce umowy o pracę zostało dokonane przed wejściem w życie ustawy zmieniającej, nie mająza-stosowania wprowadzone tą ustawą przepisy. Wynika to z regulacji zawartej w art. 3 k.c., zgodnie z którą ustawa nie ma mocy wstecznej, zaś wyjątkowe stosowanie nowej ustawy do stosunków powstałych przed jej obowiązywaniem musi wynikać wprost z jej brzmienia lub celu. W przypadku wprowadzenia art. 186 k.p. ustawodawca nie przewidział stosowania go z mocą wsteczną.