Wyrok SN z dnia 26 kwietnia 2016 r., sygn. I UK 150/15

Dochodzenie roszczenia cywilnoprawnego - zwrotu pobranego świadczenia na podstawie prawomocnego wyroku sądu w sprawie wywołanej odwołaniem od decyzji organu rentowego jest niedopuszczalne.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jolanta Strusińska-Żukowska (przewodniczący)

SSN Bogusław Cudowski (sprawozdawca)

SSN Romualda Spyt

w sprawie z odwołania E. J. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych o rentę rodzinną, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 26 kwietnia 2016 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 11 grudnia 2014 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego Sądowi Apelacyjnemu.

Uzasadnienie

E. J., urodzona 20 lipca 1956 r., wystąpiła 24 kwietnia 2012 r. o rentę rodzinną po zmarłym ojcu. Decyzją z 3 października 2012 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił przyznania jej renty rodzinnej począwszy od 1 kwietnia 2012 r.

Wyrokiem z 12 grudnia 2013 r. Sąd Okręgowy w P. zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i przyznał odwołującej się prawo do renty rodzinnej po zmarłym ojcu począwszy od 1 kwietnia 2012 r. Sąd w oparciu o dowód z opinii biegłych otolaryngologa i okulisty ustalił, że odwołująca się jest całkowicie niezdolna do jakiejkolwiek pracy z powodu upośledzenia narządu słuchu i wzroku. Z tego też powodu jest niezdolna do samodzielnej egzystencji i musi korzystać z pomocy osób trzecich. Uszkodzenie słuchu nie powodowało całkowitej niezdolności do pracy do ukończenia przez nią 16-tego roku życia. Odwołująca się jest całkowicie niezdolna do pracy od 6 listopada 1989 r., a na mocy decyzji z dnia 20 grudnia 1991 r. pobiera na stałe dodatek pielęgnacyjny z tytułu niezdolności do samodzielnej egzystencji. W dacie śmierci ojca, to jest 12 maja 2009 r., odwołująca się była osobą całkowicie niezdolną do pracy i niezdolną do samodzielnej egzystencji.