Wyrok SN z dnia 28 października 2016 r., sygn. I CSK 683/15

Ustalenie, kto jest rzeczywiście właścicielem nieruchomości, mimo wpisu w księdze wieczystej wskazującego na inny podmiot, może odbyć się nie tylko w ramach powództwa opartego na art. 10 ustawy o księgach wieczystych i hipotece, ale może również być dokonane "przesłankowo", w ramach innego toczącego się postępowania sądowego.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

Prezes SN Dariusz Zawistowski (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Dariusz Dończyk

SSN Barbara Myszka

w sprawie z powództwa A. G. przeciwko Agencji Mienia Wojskowego w W. poprzednio Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w W. przy udziale Prokuratora Prokuratury Krajowej o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 28 października 2016 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 20 marca 2015 r., sygn. akt I ACa (...),

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem wstępnym z dnia 23 lipca 2013 r. Sąd Okręgowy uznał roszczenie powódki o zapłatę, skierowane przeciwko Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, za usprawiedliwione co do zasady. Ustalił, że przed wejściem w życie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy (dalej: dekret warszawski), właścicielką nieruchomości przy ul. M. w W. była Z. G. Nieruchomość podlegała przepisom dekretu. Z datą jego wejścia w życie przeszła na własność stołecznej gminy. Następnie zaś została przejęta na własność Skarbu Państwa. Z dniem 2 lutego 1996 r., została przekazana do zasobu Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w W., która na podstawie umowy z dnia 6 sierpnia 2013 r., oddała nieruchomość w bezpłatne używanie przez G. sp. z o.o. na potrzeby prowadzenia podstawowej działalności określonej w akcie założycielskim tej spółki. Sąd Okręgowy ustalił ponadto, że wnioskiem z dnia 9 grudnia 1947 r., złożonym na podstawie art. 7 ust. 1 dekretu warszawskiego, Z. G. wystąpiła o przyznanie własności czasowej do wskazanej nieruchomości. Następnie zaś, w dniu 6 grudnia 1948 r., wystąpiła o promesę dotyczącą przyznania własności czasowej, rozpoczęła bowiem odbudowę zniszczonego budynku frontowego. W stanie surowym budynek został wniesiony do końca maja 1949 r. Zakończenie odbudowy było natomiast planowane na koniec listopada 1949 r. Decyzją z dnia 1 marca 1972 r. Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy wniosek złożony przez Z. G., na podstawie art. 7 ust. 1 dekretu, został rozstrzygnięty negatywnie. W 1973 r. nieruchomość została przekazana do dyspozycji Ministerstwa Obrony Narodowej. Decyzją Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 30 października 2003 r., wydaną na wniosek następców prawnych Z. G., została stwierdzona nieważność decyzji dekretowej z dnia 1 marca 1972 r., w zakresie dotyczącym frontowej części działki przy ul. M. w W.. Powódka jest jednym z następców prawnych po Z. G., zmarłej w dniu 14 lutego 1947 r. W wyniku dziedziczenia nabyła udział w 1/60 części spadku po dawnej właścicielce nieruchomości.