Wyrok SN z dnia 24 stycznia 2002 r. sygn. III CKN 405/99

Rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych nie chroni nabywcy, jeżeli umowa o przeniesienie własności nieruchomości była nieważna.

Sędzia SN Iwona Koper (przewodniczący)

Sędzia SN Mirosław Baczyk

Sędzia SN Kazimierz Zawada (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Skarbu Państwa - Wojewody L. i Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, Oddział Terenowy w L. przeciwko Edwardowi K. i Tatianie Ł.-J., przy udziale Prokuratora Prokuratury Krajowej Iwony Kaszczyszyn, o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, po rozpoznaniu w Izbie Cywilnej w dniu 24 stycznia 2002 r. na rozprawie kasacji pozwanego Edwarda K. od wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 4 lutego 1999 r.

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Wojewódzki wyrokiem z dnia 24 czerwca 1998 r. nakazał wpisać w dziale II księgi wieczystej nr (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Lublinie dla nieruchomości położonej w G. o powierzchni 0,89 ha, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr (...) - w miejsce Edwarda K. i Tatiany Ł., ujawnionych jako współwłaściciele w równych częściach - Skarb Państwa, Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa, Oddział Terenowy w L., oraz wykreślić w dziale I księgi hipotecznej „Dobra G.”, prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Puławach, „powierzchnię odpowiadającą aktualnie działce nr (...), wchodzącej w skład tzw. resztówki Skarbu Państwa wymienionej w tejże księdze jako działka nr 2 o powierzchni 100,62 ha”.

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Apelacyjny oddalił apelację Edwarda K. od wyroku Sądu Wojewódzkiego z dnia 24 czerwca 1998 r.

Podstawę obu wyroków stanowiły następujące ustalenia faktyczne.

Księgę hipoteczną „Dobra G.” urządzono dla posiadłości ziemskiej, stanowiącej współwłasność Zygmunta B. i Mieczysława B. Dotychczasowi właściciele utracili posiadłość na rzecz Skarbu Państwa na podstawie dekretu PKWN o przeprowadzeniu reformy rolnej. Nowy stan prawny został w księdze ujawniony. Część „Folwarku G.” o powierzchni 100,62 ha, nie rozparcelowaną pomiędzy rolników indywidualnych, przekazano Instytutowi Naukowemu Gospodarstwa Wiejskiego w P. Instytut ten w dniu 20 listopada 1945 r. zawarł umowę z Aleksandrem S., na podstawie której wydzierżawił mu zabudowany grunt, wyodrębniony podczas pomiarów przeprowadzonych w latach 1960-62 jako działka nr (...). Aleksander S. zobowiązał się w umowie do urządzenia w dzierżawionych obiektach na swój koszt młyna i kaszarni. Z zobowiązania tego wywiązał się.