Wyrok SN z dnia 12 lutego 2016 r., sygn. II CSK 251/15

Ustawodawca nadał przewidzianemu w art. 15 u.d.u. uznaniu swojej odpowiedzialności przez ubezpieczyciela charakter tzw. właściwego uznania roszczenia, obejmującego zasadę odpowiedzialności oraz zaakceptowaną przez ubezpieczyciela wysokość świadczenia. Pociąga ono za sobą ten skutek, że co do elementów uznanych wierzyciel nie musi już udowadniać podstaw odpowiedzialności ubezpieczyciela. Wystarczy, że wykaże, iż do uznania roszczenia doszło. Konsekwencją uznania właściwego jest zmiana rozkładu ciężaru dowodu.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marta Romańska (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Józef Frąckowiak

SSA Janusz Kaspryszyn

w sprawie z powództwa B. P. przeciwko B. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Ł. obecnie: Szpital Zakonu [...] Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością oraz Powszechnemu Zakładowi Ubezpieczeń Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. o zadośćuczynienie, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 12 lutego 2016 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 12 grudnia 2014 r.,

1) oddala skargę kasacyjną;

2) zasądza od powoda na rzecz pozwanego Szpitala Zakonu [...] spółki z ograniczoną odpowiedzialnością kwotę 1.800 (tysiąc osiemset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powód B. P. wniósł o zasądzenie od B. sp. z o.o. i Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń S.A. zadośćuczynienia w kwocie 160.000 zł, za krzywdę wyrządzoną mu w związku z niewłaściwym zdiagnozowaniem i zaniechaniem podjęcia stosownego leczenia jego żony, co doprowadziło do jej śmierci. Roszczenie wywodził z art. 446 § 4 k.c.