Wyrok SN z dnia 14 stycznia 2015 r., sygn. II UK 427/13

Przeniesienie miejsca zamieszkania z Polski do Niemiec nie uniemożliwia nabycia prawa do emerytury z tytułu okresów ubezpieczenia w Polsce, tyle że świadczenia takie (przyznane według zasad przewidzianych w umowie z 1975 r. między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec o zaopatrzeniu emerytalnym i wypadkowym) przysługują jedynie przez okres zamieszkiwania na terytorium państwa, którego instytucja ubezpieczeniowa ustaliła świadczenie. W tym czasie osoba pobierająca rentę nie ma roszczenia do instytucji ubezpieczeniowej drugiego państwa z tytułu okresów ubezpieczenia, okresów zatrudnienia oraz okresów z nimi zrównanych w drugim państwie (art. 4 ust. 3 umowy z 1975 r.). Zgodnie z tym stwierdzeniem, miejsce zamieszkania w ujęciu art. 4 ust. 3 umowy z 1975 r. nie jest przesłanką nabycia prawa do świadczenia, lecz warunkiem jego realizacji (wypłaty) przez czas zamieszkiwania na terytorium państwa, którego instytucja ubezpieczeniowa ustaliła świadczenie na podstawie ust. 1 i 2 tego przepisu. Samo dalsze zamieszkiwanie w Niemczech nie wpływa na ustalenie prawa do świadczeń przez polski organ rentowy, chyba że okoliczności tej towarzyszy pobieranie świadczeń przyznanych przez instytucję miejsca zamieszkania z wykorzystaniem okresów ubezpieczenia w Polsce.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jerzy Kuźniar (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Bogusław Cudowski

SSN Zbigniew Myszka

w sprawie z wniosku D. P. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w O. o emeryturę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 14 stycznia 2015 r., skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 17 stycznia 2013 r.,

uchyla zaskarżony wyrok, poprzedzający go wyrok Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w O. z dnia 7 sierpnia 2012 r., sygn. akt [...] oraz poprzedzające ten wyrok decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w O. z dnia 9 listopada 2011 r. i 27 lutego 2012 r. i sprawę przekazuje organowi rentowemu do ponownego rozpoznania.