Wyrok SN z dnia 13 marca 2015 r., sygn. III CSK 206/14

Przepis art. 589 k.c. nie stwarza żadnych podstaw do tego, aby zastrzeżenie prawa własności zawierało jednoczesne oświadczenie sprzedawcy, że wraz z nadejściem terminu zapłaty ceny, gdy nie zostanie ona uiszczona, sprzedawca odstępuje od umowy. Nie ma przeszkód aby strony uzgodniły, że jeżeli kupujący nie zapłaci ceny w ściśle określonym terminie sprzedawca od umowy może odstąpić. Takiego zastrzeżenia nie można jednak domniemywać. Wiązanie tego rodzaju odstąpienia od umowy z zastrzeżeniem prawa własności nie tylko nie znajduje żadnego uzasadnienia w treści art. 589 k.c., ale wypacza zupełnie sens zastrzegania prawa własności.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Jan Górowski (przewodniczący)

SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)

SSN Karol Weitz

w sprawie z powództwa E. G.-P. przeciwko D. sp. z o.o. w K. przy uczestnictwie interwenienta ubocznego po stronie pozwanej T. Ć. o zapłatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 13 marca 2015 r., skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 13 grudnia 2013 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym przez powódkę E. G. P. wyrokiem z dnia 13 grudnia 30 października 2013 r. Sąd Apelacyjny zmienił zaskarżony przez pozwaną D. sp. z o.o. w K. wyrok Sądu Okręgowego w K. z dnia 5 czerwca 2013 r., w ten sposób, że oddalił powództwo oraz orzekł o kosztach postępowania. W sprawie tej ustalono co następuje:

W dniu 5 czerwca 2008 r. A. N. sprzedał pozwanej za cenę 140 000 zł centryfugę myjącą i prasę do odciskania wody. Wraz z zawarciem umowy pozwana zapłaciła jedyni 14 tys. zł, a pozostałą część ceny miała zapłacić w ustalonych w umowie ratach i terminach. W punkcie 1 umowy kupująca wyraźnie potwierdziła, że znany jest jej stan techniczny maszyny i nie wnosi do niego zastrzeżeń. W imieniu pozwanej umowę sprzedaży podpisał T. Ć. Zakupiony towar został wydany pozwanej. Następnie A. N. zbył na rzecz powódki wierzytelność jaka przysługiwała mu wobec pozwanej spółki z tytułu zapłaty reszty ceny na warunkach określonych wspomnianą umową sprzedaży. Strona pozwana jako dłużnik została zawiadomiona o cesji. W pozwie z dnia 27 czerwca 2012 r. powódka domagała się zasądzenia od pozwanej kwoty 126 000 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 6 sierpnia 2008 r.