Wyrok SN z dnia 22 maja 2014 r., sygn. III SK 49/13
Pokrycie kosztów osieroconych przysługuje tylko wytwórcom produkującym energię elektryczną. W przypadku wytwórcy, będącego stroną umowy rozwiązującej, któremu w okresie korygowania wygasła koncesja na wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej lub któremu cofnięto koncesję na wykonywanie tej działalności - pomoc publiczna nie przysługuje i nie może on skutecznie domagać się otrzymania środków na pokrycie kosztów osieroconych.
Teza od Redakcji
Sąd Najwyższy w składzie:
SSN Krzysztof Staryk (przewodniczący, sprawozdawca)
SSN Zbigniew Korzeniowski
SSN Maciej Pacuda
w sprawie z powództwa Elektrowni P. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. przeciwko Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki o wysokość korekty kosztów osieroconych, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 22 maja 2014 r., skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 11 października 2012 r.,
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Prezes Urzędu Regulacji Energetyki (Prezes Urzędu) decyzją z 31 lipca 2009 r. ustalił dla Elektrowni P. Sp. z o.o. z/s w K. (powód) za rok 2008 wysokość korekty rocznej kosztów osieroconych, jaką powód ma obowiązek zwrócić Zarządcy Rozliczeń S.A. w kwocie (-) 52.493.081 zł.
W uzasadnieniu decyzji Prezes Urzędu wyjaśnił, że powód jest uprawniony do otrzymywania środków na pokrycie kosztów osieroconych na zasadach określonych w ustawie KDT. Wypłata zaliczek na poczet tych kosztów nastąpiła po uprawomocnieniu się decyzji Prezesa Urzędu potwierdzającej spełnienie przez jednostkę wytwórczą powoda warunków technicznych określonych w umowie rozwiązującej. Z tego względu powód otrzymał zaliczkę za II kwartał, a następnie za III i IV kwartał. Jednakże samo uprawnienie do otrzymania zaliczki nie jest równoznaczne z otrzymaniem środków na pokrycie kosztów osieroconych, jako że koszty te mają być pokryte z przychodów uzyskanych ze sprzedaży na rynku. Tak długo, jak długo wytwórca nie uzyskuje przychodów ze sprzedaży, nie może otrzymać środków na pokrycie kosztów osieroconych, ponieważ nie powstaje różnica między wydatkami a przychodami ze sprzedaży energii oraz usług w rozumieniu art. 2 pkt 12 Prawa energetycznego. Zdaniem Prezesa Urzędu celem ustawodawcy było powiązanie momentu wypłacania środków z programu pomocy publicznej z momentem uzyskania przychodów ze sprzedaży energii elektrycznej. Dlatego powód stał się beneficjentem ustawy dopiero od 1 lipca 2008 r. Przeciwna interpretacja uprzywilejowałaby powoda, gdyż przy braku przychodów ze sprzedaży w II kwartale 2008 r. otrzymałby wyższe środki na koszty osierocone.