Wyrok SN z dnia 3 października 2014 r., sygn. V CSK 620/13

1. Do umów zbycia wierzytelności nie ma zastosowania zasada nemo in alium plus iuris transfere potest quam ipso habet, a cesjonariusza nie chroni dobra wiara. Jak wskazuje się w orzecznictwie brak wierzytelności czyni umowę o przelew wierzytelności nieskuteczną prawnie.

2. Przepis art. 516 k.c., określający stosunek wewnętrzny pomiędzy cedentem a cesjonariuszem, statuuje odpowiedzialność zbywcy wierzytelności wobec nabywcy ze stosunku, z którego wynika zobowiązanie dokonania przelewu za to, że wierzytelność jemu przysługuje (tu: rękojmia za wady prawne przedmiotu sprzedaży). Brak podstawy prawnej do przyjęcia ciągu odpowiedzialności poprzednich zbywców wierzytelności (cedentów) względem ostatniego nabywcy (cesjonariusza). Z tych względów wierzytelność taka, o ile przysługiwałaby cedentowi względem poprzedniego cedenta z uwagi na samodzielny charakter musiałaby być przedmiotem samodzielnego przeniesienia (ciągu przeniesień).

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Marta Romańska (przewodniczący)

SSN Iwona Koper

SSN Anna Owczarek (sprawozdawca)

Protokolant Izabella Janke

w sprawie z powództwa V. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. przeciwko Kompanii Węglowej Spółce Akcyjnej w K. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 3 października 2014 r., skargi kasacyjnej strony powodowej od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 25 czerwca 2013 r.,