Wyrok SN z dnia 17 maja 2013 r., sygn. I CSK 505/12

Czynność wystawienia weksla, kreująca zobowiązanie wekslowe oraz czynność prawna w postaci zawarcia umowy pożyczki to dwie odrębne, chociaż niekiedy funkcjonalnie powiązane ze sobą, czynności prawne, a skutki wynikające z każdej z nich nie mają automatycznego przełożenia na treść każdego z obu stosunków obligacyjnych. Takiej możliwości nie stwarza art. 56 k.c.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Mirosław Bączyk (przewodniczący)

SSN Zbigniew Kwaśniewski (sprawozdawca)

SSN Agnieszka Piotrowska

Protokolant Ewa Krentzel

w sprawie z powództwa G. H. przeciwko A. B. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 17 maja 2013 r., skargi kasacyjnej pozwanego od wyroku Sądu Apelacyjnego w [...] z dnia 16 lutego 2012 r.,

uchyla zaskarżony wyrok w punktach I (pierwszym) w części zasądzającej kwotę 123.198 zł i III (trzecim) i w tym zakresie przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Pozwem z dnia 11 grudnia 2006 r. powód wniósł o zasądzenie solidarnie od pozwanych A. B. i A. B. kwoty 150.000 zł z weksla in blanco wystawionego przez pierwszego z pozwanych i poręczonego przez drugiego z nich.

W dniu 10 stycznia 2007 r. Sąd Okręgowy wydał nakaz zapłaty.

Kolejnym pozwem z dnia 11 stycznia 2007 r. powód wniósł o zasądzenie jedynie od pozwanego A. B. kwoty 126.054 zł oraz kwoty 26.471,34 zł tytułem skapitalizowanych odsetek. Wskazał, że pozwany zawarł z nim w dniu 14 lutego 2002 r. umowę pożyczki kwoty 30.000 USD z zastrzeżeniem zwrotu do dnia 14 maja 2002 r., co nie nastąpiło.