Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 31 stycznia 2013 r., sygn. II CSK 330/12

Dla rozstrzygnięcia sporu o ważność zawarcia struktury opcyjnej niezbędne jest ustalenie charakteru prawnego takiej struktury.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Katarzyna Tyczka-Rote (przewodniczący)

SSN Mirosław Bączyk (sprawozdawca)

SSN Hubert Wrzeszcz

w sprawie z powództwa W. P. przeciwko Raiffeisen Bank Polska - Spółce Akcyjnej w W. o ustalenie, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 31 stycznia 2013 r., skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 28 października 2011 r.,

uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozstrzygnięcia oraz orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powód W. P. w pozwie przeciwko pozwanemu Raiffeisen Bank Polska S.A. żądał ustalenia nieważności transakcji opcji walutowych (14-tu) zawartych między stronami w dniu 22 października 2008 r. (zał. nr 16 do pozwu).

Sąd Okręgowy orzekł zgodnie z żądaniem pozwu po ustaleniu następującego stanu faktycznego.

Powód prowadził działalność gospodarczą i uzyskiwał w latach 2007 - 2008 przychody w euro. Strony łączyła tzw. umowa ramowa transakcji terminowych i pochodzonych z 2007 r. , a do transakcji tych miał także zastosowanie regulamin z dnia 12 grudnia 2005 r. W okresie obowiązywania umowy ramowej powód zawarł z pozwanym Bankiem sporo transakcji polegających m.in. na wystawianiu i nabywaniu opcji walutowych. W imieniu powoda transakcje te zawierała M. Ł. Kolejną umowę ramową strony zawarły w dniu 30 maja 2008 r., przewidziano nowy regulamin (z kwietnia 2008 r.) i zawarto umowy dodatkowe. Powód poddał się wobec Banku egzekucji na podstawie art. 97 prawa bankowego z 1997 r. W umowie dodatkowej z dnia 30 maja 2008 r. przewidziano, że w razie pojawienia się sytuacji, w której bieżąca wycena rynkowa wszystkich zwartych walutowych transakcji terminowych i opcji walutowych jest wartością ujemną, wynosi co najmniej 9,5% sumy kwot walutowych transakcji finansowych i sprzedanych przez powoda opcji walutowych, powód - na wezwanie Banku - ma obowiązek ustanowienia dodatkowego zabezpieczenia w postaci kaucji (§ 6 regulaminu).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00