Postanowienie SN z dnia 8 marca 2011 r., sygn. II KK 312/10

W sytuacji gdy postępowanie w przedmiocie wyroku łącznego zainicjował sam skazany, to sposób w jaki we wniosku określił zakres wyroków jednostkowych, które powinny być objęte tym postępowaniem, nie może mieć przesądzającego znaczenia dla określenia zakresu przedmiotowego tego postępowania. Obowiązkiem sądu wynikającym, zarówno z (wspomnianej) procesowej normy z art. 570 k.p.k., jak i (owej) normy materialno - prawnej z art. 85 k.k. jest bowiem i tak przeprowadzenie postępowania w zakresie wszystkich skazań danej osoby będącej przedmiotem tego postępowania, celem ustalenia czy popełnione przez nią przestępstwa pozostają w realnym zbiegu i przez to kary za nie orzeczone podlegają łączeniu.

Z uzasadnienia:

„Kasacja jest zasadna, jakkolwiek pełna poprawność sformułowanego w niej jako pierwszy zarzutu może nasuwać uzasadnione wątpliwości, zaś drugi z podniesionych w niej zarzutów jest bezzasadny.

Analiza treści uzasadnienia zaskarżonego postanowienia dowodzi, że jego podstawą były następujące, poczynione przez Sąd Okręgowy, ustalenia, które - w ocenie tego sądu - implikowały sposób końcowego (kwestionowanego w kasacji) rozstrzygnięcia:

Po pierwsze, to że w punkcie pierwszym postanowienia z dnia 4 stycznia 2008 r., wydanego w sprawie II K 202/07, Sąd Okręgowy w P., „bezspornie umorzył postępowanie o wydanie wyroku łącznego obejmującego skazanie wyrokiem zapadłym w sprawie”. Miało to być następstwem uznania - przez ten sąd - „że nie jest możliwe w żadnym układzie wydanie wyroku łącznego obejmującego skazanie wyrokiem w sprawie” (k. 236 akt III K 474/09).

Po drugie to, że Sąd Okręgowy w P., procedując w opisany powyżej sposób, czynił to wadliwie. Winien był bowiem ocenić wszystkie, będące przedmiotem postępowania o wydanie wyroku łącznego, skazujące Jacka G., orzeczenia z punktu widzenia przesłanek wskazanych w art. 85 k.k. i „orzec ewentualnie dwie kary łączne”. Niedopełnienie tej powinności „doprowadziło w konsekwencji do niemożności wydania obecnie kolejnego wyroku łącznego”.