Wyrok SN z dnia 5 października 2011 r., sygn. II PK 42/11

Nieobecność w pracy pracownika, który nie stawia się do pracy, samodzielnie "udzielając sobie" zwolnienia od pracy, na które pracodawca nie wyraził zgody, jest nieobecnością nieusprawiedliwioną, która może uzasadniać rozwiązanie stosunku pracy na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 kodeksu pracy.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec (przewodniczący)

SSN Halina Kiryło

SSA Jolanta Frańczak (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Iwony M.

przeciwko Centrum Kultury Gminy N. w L.

o przywrócenie do pracy i wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy albo odszkodowanie,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 5 października 2011 r.,

skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Ś. - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 8 listopada 2010 r., uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał Sądowi Okręgowemu - Sądowi Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Ś. do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.

UZASADNIENIE

Powódka Iwona M. domagała się od strony pozwanej Centrum Kultury Gminy N. w L. przywrócenia do pracy na dotychczasowych warunkach i zasądzenia wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy albo odszkodowania w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia za pracę w kwocie 11.115 zł.

Sąd Rejonowy - Sąd Pracy w K. wyrokiem z dnia 12 lipca 2010 r. oddalił powództwo.

Sąd Rejonowy ustalił, że powódka Iwona M. została powołana na stanowisko Dyrektora Centrum Kultury Gminy N. z dniem 1 stycznia 2001 r. na okres 5 lat na podstawie uchwały nr 254/63/00 Zarządu Gminy N. z dnia 13 listopada 2000 r. Następnie potwierdzono powódce warunki zatrudnienia na druku umowy o pracę, w którym wskazano, że powódka jest zatrudniona na czas określony do dnia 31 grudnia 2005 r. Aneksem z dnia 19 grudnia 2005 r. stosunek pracy został przedłużony do dnia 31 grudnia 2010 r. W dniu 8 grudnia 2009 r. powódka skorzystała z porady lekarskiej w związku z chorobą, lecz nie pobrała zwolnienia lekarskiego, ponieważ zamierzała uczestniczyć w dniach 12 i 13 grudnia 2009 r. w planowanym spotkaniu na terytorium Czech. W dniach 10 i 11 grudnia 2009 r. powódka nie stawiła się do pracy, a dzień wcześniej powiadomiła Urszulę P. - zastępcę dyrektora Centrum Kultury Gminy N. i Jadwigę G. - głównego księgowego, że źle się czuje, jest chora i nie przyjdzie do pracy. Powódka nie zawiadomiła o zamierzonej nieobecności Wójta Gminy N. ani innego pracownika Urzędu Gminy. W czasie nieobecności powódki Wójt Gminy potrzebował jej pomocy przy ułożeniu planu imprezy w J. oraz konkursu kolęd. Nie udało mu się jednak nawiązać kontaktu z powódką, a strażnicy gminni uzyskali informację o jej nieobecności w pracy. Na liście obecności za grudzień 2009 r. powódka wpisała w dniach 10 i 11 grudnia, wolne za 21 i 22 listopada 2009 r., a dopiero pismem z dnia 21 grudnia 2009 r. poinformowała Wójta Gminy N. swojej nieobecności w pracy z powodu choroby w dniach 10-11 grudnia 2009 r., wyjaśniając, że ma nieodebrane dni wolne za pracę w soboty i niedziele i dlatego nie prosiła lekarza o wystawienie zwolnienia lekarskiego. Wskazała nadto, że nikt z pracowników Urzędu Gminy N. nie poinformował jej, że jest zobowiązana ustalać z Wójtem Gminy terminy oddawania dni wolnych od pracy oraz nie jest jej znany przepis prawny, który nakłada na nią taki obowiązek. Do powyższego pisma powódka dołączyła zaświadczenie lekarskie z dnia 21 grudnia 2009 r. z którego wynikało, że dnia 8 grudnia 2009 r. zgłosiła się do lekarza z ostrym nieżytem górnych dróg oddechowych i nie otrzymała zwolnienia od pracy, motywując to tym, że ma dni wolne.