Wyrok SN z dnia 24 listopada 2011 r., sygn. I PK 60/11

Naruszenie przez pracodawcę porozumienia zbiorowego dotyczącego zwolnień grupowych (art. 3 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, Dz.U. Nr 90, poz. 844 ze zm. w związku z art. 9 § 1 k.p.) nie może być oceniane jako naruszenie przepisów o wypowiadaniu umów o pracę (art. 45 § 1 k.p.), jeżeli nie miało wpływu na rozwiązanie stosunku pracy z konkretnym pracownikiem.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie :

SSN Zbigniew Hajn (przewodniczący)

SSN Katarzyna Gonera (sprawozdawca)

SSN Zbigniew Myszka

w sprawie z powództwa Cezarego B.

przeciwko P. Spółce Akcyjnej z siedzibą w W. Oddziałowi w Ł.

o przywrócenie do pracy i wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 24 listopada 2011 r.,

skargi kasacyjnej powoda od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Ł.

z dnia 28 października 2010 r., ,

1. oddala skargę kasacyjną;

2. zasądza od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 900 (dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym.

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy- Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Ł. wyrokiem z 27 lipca 2010 r., oddalił powództwo Cezarego B. przeciwko P. S.A. Oddziałowi w Ł. o przywrócenie do pracy i wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy.

Powód wniósł o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę, następnie przywrócenie go do pracy na poprzednio zajmowanym stanowisku, oraz o zasądzenie wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy. Pozwany wniósł o oddalenie powództwa.

Sąd Rejonowy ustalił, że powód był zatrudniony u pozwanego od 18 marca 1980 r., w tym w P. S.A. Oddział w Ł. od 17 lipca 1989 r. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony, ostatnio na stanowisku głównego specjalisty. W dniu 16 czerwca 2008 r. pozwany złożył powodowi oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę z zachowaniem czteromiesięcznego okresu wypowiedzenia, podając jako przyczynę wypowiedzenia reorganizację, w wyniku której stanowisko powoda zostało zlikwidowane. Mimo przynależności związkowej powoda, pozwany nie skonsultował zamiaru rozwiązania umowy o pracę ze związkami zawodowymi. W dniu 7 sierpnia 2008 r. pozwany cofnął oświadczenie o wypowiedzeniu, na co powód wyraził zgodę. Strony zawarły porozumienie zmieniające warunki pracy i płacy, na podstawie którego powód został przeniesiony na inne stanowisko pracy. W dniu 30 września 2008 r. pozwany ponownie rozwiązał umowę o pracę z powodem, podając jako przyczynę wypowiedzenia restrukturyzację i zmiany organizacyjne prowadzące w konsekwencji do likwidacji stanowiska powoda. Od powyższego wypowiedzenia umowy o pracę powód odwołał się do sądu pracy. Sąd Rejonowy w Ł. wyrokiem z 23 września 2009 r. przywrócił powoda do pracy na dotychczasowych warunkach pracy i płacy. Apelację pozwanego od powyższego wyroku oddalił Sąd Okręgowy w Ł. wyrokiem z 29 grudnia 2009 r. Powód miał przerwę w świadczeniu pracy od 1 lutego 2009 r. do 3 stycznia 2010 r. Z dniem 4 stycznia 2010 r. powód stawił się do pracy. Podjął pracę w Regionalnym Centrum Likwidacji Szkód P. S.A. Oddział w Ł. na poprzednich warunkach, tj. na stanowisku głównego specjalisty w pełnym wymiarze czasu pracy z wynagrodzeniem zasadniczym w kwocie 3.000 zł. Powodowi nie przydzielono od razu własnego portfela spraw z uwagi na długą przerwę w pracy.