Wyrok SN z dnia 8 czerwca 2011 r., sygn. III UK 162/10

Rozwiązanie stosunku pracy z nauczycielem zatrudnionym na podstawie mianowania przez dyrektora szkoły wskutek wystąpienia przesłanek, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela (jednolity tekst: Dz.U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 ze zm.), nie jest rozwiązaniem stosunku pracy na wniosek nauczyciela w rozumieniu art. 88 ust. 1 tej ustawy.

Przewodniczący SSN Kazimierz Jaśkowski, Sędziowie SN: Józef Iwulski (sprawozdawca), Jerzy Kwaśniewski.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 czerwca 2011 r. sprawy z odwołania Józefa P. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w J. o emeryturę, na skutek skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 23 kwietnia 2010 r. [...]

oddalił skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 4 lutego 2010 r. [...] Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krośnie oddalił odwołanie ubezpieczonego Józefa P. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych-Oddziału w J. z dnia 10 listopada 2009 r. odmawiającej mu przyznania prawa do emerytury.

Sąd Okręgowy ustalił, że ubezpieczonemu przysługuje prawo do emerytury „nauczycielskiej" od dnia 1 marca 1999 r., której wysokość organ rentowy obliczył na podstawie wynagrodzeń uzyskiwanych przez ubezpieczonego w latach 1989-1998. Obliczony na podstawie tych zarobków wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury wyniósł 142,41%. Do obliczenia emerytury organ rentowy przyjął kwotę bazową w wysokości 1.220,89 zł. Przy wymiarze emerytury uwzględniono 36 lat i 2 miesiące okresów składkowych oraz 5 miesięcy okresów nieskładkowych. Kolejną decyzją z dnia 5 kwietnia 2000 r. organ rentowy przeliczył ubezpieczonemu wysokość emerytury przy uwzględnieniu 37 lat i 3 miesięcy okresów składkowych oraz 5 miesięcy okresów nieskładkowych. Decyzją z dnia 26 marca 2001 r. organ rentowy wstrzymał ubezpieczonemu wypłatę emerytury od dnia 1 kwietnia 2001 r. w związku z pozostawaniem w zatrudnieniu, zaś decyzją z dnia 28 marca 2001 r. zobowiązał ubezpieczonego do zwrotu nienależnie pobranych świadczeń. Po ustaniu zatrudnienia (31 sierpnia 2002 r.) ubezpieczony w dniu 9 września 2002 r. wystąpił z wnioskiem o przyznanie mu emerytury od dnia 1 września 2002 r. obliczonej przy uwzględnieniu wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 142,41%, z 475 miesięcy okresów składkowych i 60 miesięcy okresów nieskładkowych, zwiększonej z uwagi na opłacanie przez 138 miesięcy składek na ubezpieczenie rolnicze. Decyzją z dnia 11 września 2002 r. organ rentowy przeliczył wnioskodawcy dotychczasową emeryturę, przyjmując do ustalenia jej wysokości poprzednią podstawę wymiaru (wskaźnik wysokości podstawy wymiaru równy 142,41%, kwotę bazową w wysokości 1.220,89 zł, 39 lat i 6 miesięcy okresów składkowych oraz 5 lat i 2 miesiące okresów nieskładkowych). Organ rentowy zwiększył jednocześnie ubezpieczonemu wysokość świadczenia, uwzględniając opłacanie przez niego składek na ubezpieczenie rolnicze. Pismami z 7 sierpnia 2003 r. i 4 sierpnia 2004 r. ubezpieczony domagał się przyznania mu emerytury „nauczycielskiej" od dnia 1 września 2002 r. Ten wniosek organ rentowy załatwił decyzją odmowną a odwołanie od tej decyzji zostało prawomocnie oddalone wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 20 października 2005 r. W uwzględnieniu kolejnego wniosku z dnia 24 stycznia 2006 r. organ rentowy decyzją z dnia 6 marca 2006 r. przyznał ubezpieczonemu emeryturę od dnia 1 stycznia 2006 r. i jednocześnie wstrzymał wypłatę dotychczasowej emerytury jako świadczenia mniej korzystnego. Do ustalenia podstawy wymiaru „nowej" emerytury organ rentowy przyjął podstawę wymiaru uprzednio przyznanej emerytury (to jest wskaźnik wysokości podstawy wymiaru równy 142,41%, dotychczasową kwotę bazową w części stażowej w wysokości 1.220,89 zł oraz staż emerytalny wynoszący 39 lat i 6 miesięcy okresów składkowych oraz 5 lat i 2 miesiące okresów nieskładkowych), natomiast do części socjalnej emerytury organ rentowy przyjął nową, wyższą kwotę bazową 1.903,03 zł (obowiązującą od 1 stycznia 2006 r.). Odwołanie ubezpieczonego od tej decyzji zostało prawomocnie oddalone wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie z dnia 7 grudnia 2006 r. W dniu 16 stycznia 2007 r. ubezpieczony złożył kolejny wniosek o przeliczenie emerytury, który został załatwiony odmownie, a decyzja organu rentowego w tym względzie została utrzymana w mocy prawomocnym wyrokiem Sądu drugiej instancji z dnia 12 grudnia 2007 r.