Wyrok SN z dnia 15 marca 2011 r., sygn. I PK 192/10

Utrata przez członka korpusu służby cywilnej zatrudnionego na podstawie umowy o pracę przymiotów określonych w rygorach selekcyjnych wymaga rozwiązania stosunku pracy, do którego należy stosować przepisy Kodeksu pracy (art. 4 i art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej, Dz.U. Nr 227, poz. 1505 ze zm.).

Przewodniczący SSN Józef Iwulski, Sędziowie SN: Małgorzata Gersdorf (sprawozdawca), Katarzyna Gonera.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 marca 2011 r. sprawy z powództwa Tadeusza S. przeciwko Urzędowi Skarbowemu w B. o odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę, na skutek skargi kasacyjnej strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Olsztynie z dnia 15 czerwca 2010 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Sądowi Okręgowemu w Olsztynie, pozostawiając temu Sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Powód Tadeusz S. domagał się od pozwanego Urzędu Skarbowego w B. odszkodowania za wadliwe rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika.

Wyrokiem z dnia 26 marca 2010 r. [...] Sąd Rejonowy w Bartoszycach oddalił powództwo w całości. Podstawę tego orzeczenia stanowiły następujące ustalenia faktyczne. Powód był zatrudniony w pozwanym Urzędzie na podstawie umowy o pracę od 13 września 1996 r. do 23 grudnia 2009 r. w pełnym wymiarze czasu pracy, ostatnio na stanowisku kierownika działu. Wyrokiem z dnia 3 listopada 2009 r. Sąd Rejonowy w Bartoszycach skazał powoda za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k. i wymierzył mu karę grzywny, orzekając jednocześnie środek karny zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres roku. Pismem z 17 grudnia 2009 r. Prokuratura Rejonowa w B. zawiadomiła pracodawcę o tym orzeczeniu, informując jednocześnie o jego prawomocności. W dniu 23 grudnia 2009 r. Urząd rozwiązał z powodem stosunek pracy na zasadzie art. 52 § 1 pkt 2 k.p. w związku z art. 4 i art. 9 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o służbie cywilnej (Dz.U. Nr 227, poz. 1505 ze zm.), uzasadniając to popełnieniem przez powoda przestępstwa umyślnego, uniemożliwiającego zatrudnienie na dotychczasowym stanowisku. Sąd Rejonowy uznał argumentację pracodawcy. Przyjął, że popełnione przestępstwo uniemożliwia dalsze zatrudnienie powoda, co wyraźnie wynika z art. 4 ustawy o służbie cywilnej.